Wzgórze znaków zmienne w równaniach i zrozumienie w uczuciach uczniowie przesilenia jak kupałowe robaczki jak świecące oczy wilka płonący ogień dla życia i wiara bez miar bezkres zrozumienia im bliżej tym dalej im cieplej tym zimniej im bardziej w czas tym radośniej tym pełniej im bardziej w noc tym mocniej w dzień tym silniej tańczysz […]

Kwieciste słowa niczym księżyc w noc ciemną kroczą trotuarem nieba Każdego dnia czekasz na złote zachody słońca gdzie powoli bez pośpiechu zanurzy się światło we wrotach zmierzchu W skrytym bezwstydnie pełzasz w ciemności murze z oczami pełnymi łez z nadzieją odczytania liter kryjących tajemnicę O ciemności zamknięta nad głową życia jednego za mało by zrozumieć […]

Abenadarze, rzymski centurionie nie maczaj dla mnie gąbki w kwaśnym occie, bo moje usta innych ust spragnione pieszczoty słodkiej.   Wolę od ciebie kobieto z Samarii napić się z dzbana ożywczego płynu. Tą wodą życia duszę mi ocalisz, przywrócisz miłość.   Obmyj mi stopy Mario Magdaleno pokaleczone wyboistą drogą. W zmęczonej twarzy dojrzysz skargę niemą. […]

Zawsze lubiłam stroić się nie tylko w korale wybarwionych jarzębin. Udawać mamę dla swojej pierwszej ukochanej lalki.   Zdarzało się, że krzyczałam, a nawet biłam, wiedząc, jak bolą pasy i wpijanie się grochu w kolana.   Wstyd mi, kiedy odkurzam starą tekturową walizkę, a ona radośnie spogląda, jakby chciała podziękować, za skrawek miejsca na strychu. […]

jak wspomnę – całą młodość moją rwałam bukiety wiłam wianki. bławatki maki i powoje barwiły chwile o poranku   obrzeża zbóż i wokół miedza pełne rumianków i wiechliny wiatr powsinoga kroplą nieba czerwienił koral jarzębiny   wyka obsiadłszy krzyż pokutny pragnęła kwieciem modły wznosić różowe wiechy bałamutnie łzą fioletową deszczyk rosił   malwy skrywały szczerby […]

Prawie wolne znaczenia pełne oddechu żywe oczekiwane prawie wolne zdania dzieci znaczeń prawie już wolne jest moje milczenie uwalniające sylaby słowa ledwie wyczuwalne muśnięte znaczenia symboli prawie wolne. Monika A. Gąsiorek 26.03.2018

Cicho płacząc notuję w notesie – wczoraj złamane serce zabawne chwile zmięte jak papier Piszę dalej   Zniknęły momenty kieliszkiem ekstazy podawane teraz cisza – a to nie nastrój ani ptak co lata lecz scena w kolorach czarno czerwonych   Rozpalone smugi uroku i wyznania w blasku słońca topnieją wnęki zdziwienia i zachwytu pustką zioną […]

To dziwne, ile gwiazd deszczem z nieba spada. Lecą w dół, pod stopy, spełnić chcą marzenia. Próbuję powrócić po zatartych śladach, szukam twoich oczu, ale ciebie nie ma.   Tak, jak rzeki biegu nie można zawrócić, tak i czasu, który stracony odpłynął. Dzisiaj na ramionach tylko krzyż pokutny, chociaż miłość przecież nie jest żadną winą. […]

Słońce dawno zsunęło się w głąb lasu, Sen nie przychodzi, jeśli wpadnie, to na chwilę i znika.   Nerwy rzucają, jak napastnicy w ringu stadionu.   Pomruki ciągnącej się arterii spowalniają puls.   Ślizgając się oczyma po wahadle, przeklinam fazę globu między gwiazdami. Aldona Latosik

spójrz po łąkach rozlał się mak koszenilą tylko zanurzyć się w naturalnym pięknie kosmatość kobierca zmienił w jednej chwili podpalając runo – zapłonęło wierszem   pójdźmy tam oboje w ten gąszcz rajskich światów bowiem każdy skrzętnie wonność skrywa w dzbanie i nasyciwszy głody czerwienią maków utulimy sny w sianie niech śnią do rana   popatrz […]

Powraca ślad nocy może w jasności dnia pojawiająca się nadzieja z pozoru nieznaczący kolor rzeczy które widzisz tak często może to ona tak bliska zaledwie dotykalna własna powroty snów z dalekiej krainy dziś zamienione w siebie powroty niby ledwie w oddechu zmienności dni doskonałe. Monika A. Gąsiorek 23.03.2018

Snuję wzrok po pustych trotuarach droga olbrzymia i głucha usta do zimnej szyby przykładam przylegam bezwładnie Głusza oszałamia i przywołuje obraz wylewnej namiętności gdzie słodyczą spływaliśmy z świata w cichym syku wśród pustych przed godzin świtu W poklasku rudych latarń płomienne widma w nich nie odgadły los przygnany wiatrem nie wiadomo skąd siecią magi opięta […]

To dziwne, ile gwiazd deszczem z nieba spada. Lecą w dół, pod stopy, spełnić chcą marzenia. Próbuję powrócić po zatartych śladach, szukam twoich oczu, ale ciebie nie ma.   Tak, jak rzeki biegu nie można zawrócić, tak i czasu, który stracony odpłynął. Dzisiaj na ramionach tylko krzyż pokutny, chociaż miłość przecież nie jest żadną winą. […]

Ukradkiem rzuca wzrokiem, a ten znowu pastwi się nad siekierą.   Opadające wióry zmieniają jej kruczoczarne włosy.   Przystrojona w pasemka rozchyla płatki wśród zapachu bzów i konwalii. Aldona Latosik

cud natury niebywały oczu uciecha niesłychana od samego już rana gdy tylko słonko łaskawe przygrzać raczy co nieco on zaraz z kwiatka na kwiatek   a się mieni tęczyście a pręży te swoje skrzydła oczy barwą zachwyca oszałamia skrzydeł wzorem i hyc już go nie ma i tak dzień cały z kwiatka na kwiatek nic […]

pora globtroterów co się włóczą znajdując ciche porty w ogrodach szkarłat i cynober – bałamucą wzrok by zakończyć szlak korowodem   kwiatów o intensywnych kolorach świerszcz już poniósł skrzypce na temblaku zniknął na rok – czekaj mnie – zawołał pozostawił ciszę sianą makiem   hej skrzypku ubogi gdy kiedyś znów zajęczysz sarabandę za oknem wyjdę […]

Jeszcze nie duszne Jeszcze w chwili zastałe są jakby w oczekiwaniu jeszcze przed chwilą odległe lecz już zbudzone ze snu słowa oczekiwania ukryte kojące czekające tej chwili której nikt nie zauważył oprócz mnie stojącej przed pierwszym krokiem wędrowca ruszając w niepewności w posadach dni. Monika A. Gąsiorek 26.03.2018

Galeria jesieni z łuną kolorów kołysze majestatycznie powietrze jawa snem przytomnym obejmuje wpół zanurza w barwach Myśli nierozumne płyną w niedoścignionej sztuce abstrakcji bezsilność i nienasycenie o zawrót głowy przyprawia Zieleń czerwień i żółć z czarem mocy szemrzą cichutko w rozpiętych żaglach babiego lata Pełza w urokach czarodziej ze sztalugami i paletą farb do wiatru […]

Czemu tak patrzysz, jakbyś wzrok odzyskał z długiej ślepoty, co trawiła duszę? Zamiast ponownie zajrzeć do kieliszka, zazdroszcząc cicho pomyślności cudzej, ogarnij sprawczość – przyczynę i skutek. Weź swoje życie w dwie mocarne dłonie. Nie czekaj dłużej, by ktoś cię nie ubiegł. Ogień miłości w sercu niech zapłonie i nigdy go już nie gaś; utrzymuj […]

Już w najbliższą niedzielę w Teatrze Polskim w Poznaniu odbędzie się wiosenna odsłona Teatranków, czyli teatralnego projektu skierowanego do dzieci i ich opiekunów. W teatralne niedzielne przedpołudnia dzieci – w różnych grupach wiekowych, uzależnionych od tematyki spotkania – mogą aktywnie spędzić czas ze swoimi najbliższymi oraz poznać różne ciekawe formy działalności teatralnej. Teatranki opierają się […]

Owocom maluje pąsy, barwi ogrody.   Na progu pór, wianki pełne marzeń płoną, jak oczy pragnące miłości.   Ponad falami chlebodajnej połaci wznosi się kurz, szemrzą czerwcowe chrabąszcze. Aldona Latosik