Trzymając w rękach kamienną szkatułę,
budząc demony – dotykasz przeszłości.
pech jest ci wierny, gdy już raz zagościł.
Budząc demony – dotykasz przeszłości:
kwiat zasuszony, fotografie, listy.
Pech jest ci wierny, gdy już raz zagościł.
Śmiejesz się gorzko, jednak łzy już wyschły.
Kwiat zasuszony, fotografie, listy
(wspomnienia bledną, są coraz to dalsze).
Śmiejesz się gorzko, jednak łzy już wyschły.
Czas się w klepsydrze przesypuje piaskiem.
Wspomnienia bledną, są coraz to dalsze;
co było dobre w sercu swoim przytul.
Czas się w klepsydrze przesypuje piaskiem –
masz już tę pewność w niepewności bytu.
Co było dobre – w sercu swoim przytul.
Los bywa ślepy, zupełnie nieczuły –
masz już tę pewność w niepewności bytu,
trzymając w rękach kamienną szkatułę.
© Danuta Zofia Buks
Kępno, 5.03.2018r.