Sweet Noise (po polsku: słodki hałas) to polski zespół wykonujący szeroko pojętą muzykę rockową i metalową, a przede wszystkim łączący hard core z thrash metalem. Grupa powstała w 1990 roku w Swarzędzu pod Poznaniem.
Liderem zespołu jest wokalista sudańskiego pochodzenia – Piotr „Glaca” Mohamed, który obecnie jest jedynym członkiem oryginalnego składu. W okresie swej działalności grupa zdobyła wiele nagród, w tym dwukrotnie otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka.
Historia
Zespół powstał w 1990 roku w Swarzędzu założony Piotra „Glacę” Mohameda (voc) i Tomasza „Balbina” Maćkowiaka (dr). Przez pierwsze trzy lata skład grupy zmieniał się często. Muzycy grali jedynie okazjonalne koncerty i uczestniczyli w lokalnych przeglądach. Dopiero, gdy w 1992 do założycieli dołączyli Tomasz „Mały” Osiński (g), Jan „Yach” Wróblewicz (g) i Tomasz „Letki” Letkiewicz (bg), grupa w swarzędzkim Studio Czad zarejestrowała demo, które pozwoliło zaistnieć jej w lokalnych stacjach radiowych. Pod koniec 1993 formacja odniosła swój pierwszy sukces, zdobywając czwarte miejsce na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w Warszawie. Dzięki temu zespołem zainteresowały się wytwórnie muzyczne, w tym Koch International i M&M. Jednak muzycy nie zdecydowali się na podpisanie umowy.
Prawdziwy rozgłos Sweet Noise zdobyło dopiero w roku 1994 – najpierw wygrywając Festiwal Grup Rockowych w Węgorzewie, a potem zdobywając Nagrodę Rady Artystycznej i Nagrodę Dziennikarzy na festiwalu w Jarocinie. Dzięki temu dwa utwory zespołu („Godność” i „Respect”) pojawiły się na kasetach „Jarocin ’94”, a wkrótce potem muzycy podpisali kontrakt z Izabelin Studio i mogli nagrać swój debiutancki album zatytułowany „Respect”, który ukazał się 30 stycznia 1995 roku. Płyta była promowana teledyskiem do utworu „Godność”.
Na „Respect” grupa zaprezentowała wiele ze swych zalet, jednak najlepiej wypadała ona na koncertach. W marcu ’95 zespół wygrał polskie eliminacje do francuskiego festiwalu La Printemps de Bourges, na którym wystąpił przed m.in. Joe Cockerem, Therapy? czy Megadeth. Po powrocie do kraju muzycy nakręcili często emitowany w „Headbangers Ball” w MTV teledysk „Cisza”, a potem wzięli udział w festiwalu w Węgorzewie i Sopot Rock Festival. Jesienią przejechali wraz z Vaderem, Proletaryatem i Testorem przez dwanaście największych miast Polski. W tym samym czasie zespół opuścił Wróblewicz, którego zastąpił Grzegorz „Bigozz” Bigosiński. Wkrótce potem menedżerką zespołu została pracująca w PolyGram Polska Sylwia Lato – późniejsza żona Piotra Mohameda.
13 maja 1996 roku ukazał się drugi album Sweet Noise zatytułowany „Getto”, na którym znalazła się bardzo energetyczna muzyka oparta na wściekłych riffach, w dodatku lepiej brzmiąca i ciekawiej zaaranżowana niż w wypadku „Respect”. W „Vision Thing” z repertuaru Sisters Of Mercy gościnnie zaśpiewała Anja Orthodox z Closterkeller, a w „9/1” Natalia Kukulska. Ponadto w „Down” pojawili się muzycy Vadera. 24 marca 1997 roku ukazała się anglojęzyczna edycja drugiej płyty Sweet Noise pod tytułem Ghetto, którą grupa promowała podczas koncertów za granicą, m.in. na Rock Pop Bratislava w stolicy Słowacji i Headbangers Heaven w Holandii. Grupa koncertowała także w Polsce, poprzedzając m.in. warszawski występ Biohazard. Rok później płyta „Getto” została wyróżniona 1. miejscem w kategorii heavy metal w podsumowaniu magazynu „Gitara i Bas”. Pismo wyróżniło także Osińskiego, Letkiewicza i Bigosińskiego. Następnie w kwietniu grupa otrzymała nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyka w kategorii album roku metal.
Rok 1998 minął grupie na koncertowaniu oraz pracy nad kolejnym albumem. Formacja wystąpiła m.in. w katowickim Spodku, poprzedzając występ Black Sabbath oraz na festiwalach Radegast Open Air w Czechach i Wacken Open Air w Niemczech. 13 listopada do sklepów trafił trzeci album grupy, zatytułowany „Koniec wieku”.
W 1999 roku grupa wsparła antyrasistowską kampanię Muzyka Przeciwko Rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie Nigdy Więcej oraz zagrała szereg koncertów w Polsce, m.in. w Olecku, Skierniewicach i Knurowie. Pod koniec roku ukazała się anglojęzyczna wersja trzeciej płyty Sweet Noise pt. „The End of Century”. W 2000 roku wytwórnia Universal Music Polska odrzuciła materiał na czwarty album studyjny, w konsekwencji czego muzycy zerwali kontrakt z wydawcą. Mimo ciągłych zmian personalnych Sweet Noise skoncentrowało się na pracy nad kolejnym albumem o roboczym tytule „N.U.E.R.H.A. – System, porządek, ład – pierdolę”. 3 sierpnia 2002 roku ukazała się płyta, która ostatecznie otrzymała tytuł „Czas ludzi cienia”. Krążek był promowany teledyskiem do utworu „Dzisiaj mnie kochasz, jutro nienawidzisz” z gościnnym udziałem Anny Marii Jopek. W tym samym roku zespół w nowym składzie wystąpił ponownie na festiwalu Przystanek Woodstock.
Rok 2003 Sweet Noise rozpoczęło od trasy koncertowej po Polsce. W kwietniu muzycy po raz drugi odebrali Fryderyka – za płytę „Czas ludzi cienia” w kategorii album roku metal. Zespół sprzeciwiając się sytuacji w polskim przemyśle muzycznym, nie odebrał statuetki. Następny był występ na Metalmanii w katowickim Spodku oraz nagroda Złotego Bączka, która umożliwiła Sweet Noise występ na kolejnym Przystanku Woodstock. Natomiast 8 listopada wydany został piąty album grupy, zatytułowany „Revolta”, na którym gościnnie wystąpili Edyta Górniak, Ryszard „Peja” Andrzejewski, Adam „Nergal” Darski oraz perkusista Krzysztof „Docent” Raczkowski.
W 2004 roku ukazało się pierwsze DVD zespołu pt. „Przystanek Woodstock – Live” z zapisem koncertu na festiwalu Przystanek Woodstock 2003. Na kolejną płytę fani musieli czekać do 3 sierpnia 2007 roku, wtedy dopiero ukazał się album „The Triptic”. Krążek promowany był teledyskiem do utworu „Sympathy For The Devil Part 666” – coveru The Rolling Stones. Jednak nie zorganizowano promocyjnej trasy koncertowej.
Po rewolucjach personalnych, Sweet Noise od 2007 roku stanowi trio, którego dowodów działalności w postaci nowych płyt lub koncertów próżno szukać. Glaca poświęcił się pracy nad innymi projektami. Jeszcze w 2007 roku skomponował muzykę do filmu „We Are the Strange” w reżyserii M dot Strange. Ścieżka dźwiękowa została umieszczona na płycie DVD jako dodatek do filmu.
Gatunkowa przynależność
Muzyki Sweet Noise nie da się zaszufladkować do jednego tylko gatunku, ponieważ zespół chętnie dokonywał muzycznych eksperymentów. W pierwszych latach działalności zespołu dominował nurt hardcore z elementami heavy metalu i szeroko pojętego rocka. Na wydanym w 2002 roku albumie „Czas ludzi cienia” słychać industrial metal i muzykę elektroniczną. Natomiast na wydanym rok później albumie „Revolta” ważną rolę odgrywał hip-hop. Album „The Triptic” z 2007 roku to ponowne nawiązania do muzyki industrialnej, jak również takie gatunki jak: ambient, muzyka etniczna i soul.
Głównym autorem tekstów piosenek Sweet Noise jest Piotr „Glaca” Mohamed. Wokalista porusza w nich takie tematy jak: terroryzm, przemoc, cierpienie, korupcja, wyzysk i rasizm. Glaca posługuje się często językiem prostym, sugestywnym oraz wulgaryzmami.
Michał Sobkowiak