Oto moje księgi ocalenia

Słowa odsłonięte

Jestem tak zmęczona

że wszystko ze mnie uchodzi

wszystko we mnie przenika

znika

martwym spojrzeniem

nic się nie zradza

niczemu nie mogę zapobiec

niczego odkryć

zacieniony jest w snach

na lata

na myśli

pokarm radosnego uniesienia

jakby nic ponad nie istniało

jakby na moment ocalona

księga – lecz krzyczą słowa

myśli zawieszone w kształcie

I ciszej.

Monika A. Gąsiorek

26.05.2018