Oto moje księgi ocalenia
Słowa odsłonięte
Jestem tak zmęczona
że wszystko ze mnie uchodzi
wszystko we mnie przenika
znika
martwym spojrzeniem
nic się nie zradza
niczemu nie mogę zapobiec
niczego odkryć
zacieniony jest w snach
na lata
na myśli
pokarm radosnego uniesienia
jakby nic ponad nie istniało
jakby na moment ocalona
księga – lecz krzyczą słowa
myśli zawieszone w kształcie
I ciszej.
Monika A. Gąsiorek
26.05.2018