SEANS NA WEEKEND

W dzisiejszym „Seansie…” przedstawiamy film o życiu Johnny’ego Casha, zatytułowany „Spacer po linie”.

Johnny Cash to piosenkarz, który dzięki niepowtarzalnemu stylowi, charakterystycznemu głosowi i chwytającym za serce piosenkom, zrewolucjonizował muzykę i podbił serca słuchaczy, stając się prawdziwym amerykańskim symbolem, który do dnia dzisiejszego jest inspiracją dla muzyków rockowych, country, folkowych, punk i rapu.

Fabuła

Film opowiada o życiu Johnny’ego Casha, legendarnego amerykańskiego muzyka country. Jego zamiłowanie do muzyki pojawiło się już w dzieciństwie, kiedy zmuszany był do ciężkiej, fizycznej pracy na plantacji bawełny. To właśnie muzyka pozwalała mu odpocząć i zapomnieć o szarej rzeczywistości. W wieku dwunastu lat, przeżył straszną tragedię – jego starszy brat zginął w wypadku przy pracy. Johnny’emu zawalił się świat, jednak doszedł do wniosku, że nie może tak dalej żyć. Chciał grać. Wiedział, że jego miejsce jest na scenie…

Z niniejszej filmowej biografii dowiemy się ponadto: o trudnych stosunkach z ojcem obwiniającym go o śmierć swojego starszego syna, wielkiej sławie, uzależnieniu od narkotyków, o sile i nieustępliwości jednego człowieka, który walcząc z autodestrukcją odbył „spacer po linie” dążąc do celu – poświęcenia się muzyce, a przede wszystkim o szalonej miłości Johnny’ego do piosenkarki June Carter.

Film w oryginale zatytułowany „Walk the Line” trwa 136 minut. Obraz wyreżyserował James Mangold. Zdjęcia do filmu kręcono od 28 czerwca do 3 września 2004 roku w Covington, Memphis i Nashville (Tennessee, USA), Los Angeles i Santa Clarita (Kalifornia, USA) oraz w stanach Arkansas i Missisipi (USA). Premiera dzieła odbyła się 4 września 2005 roku. Na ekrany polskich kin „Spacer po linie” trafił 17 lutego 2006.

Obsada

Joaquin Phoenix jako Johnny Cash

Reese Witherspoon jako June Carter

Ginnifer Goodwin jako Vivianne Cash

Robert Patrick jako Ray Cash

Dallas Roberts jako Sam Phillips

Dan John Miller jako Luther Perkins

Larry Bagby jako Marshall Grant

Shelby Lynne jako Carrie Cash

Johnny Cash osobiście wybrał Joaquina Phoenixa, aby go zagrał.

Błędy i ciekawostki produkcyjne

W scenie, w której Johnny wiesza zdjęcia, widzimy jak zaczyna wbijać gwóźdź w ścianę tuż powyżej linii w drewnie. Natomiast w następnym ujęciu wbija go kilka centymetrów wyżej. Z kolei, gdy Johnny walczy z Vivian podczas wieszania zdjęć, można zauważyć, iż nosi on podkoszulek z końca lat 90.

W czasie piosenki „Lewis Boogie” Jerry Lee nosi białą apaszkę, która znika nagle pod koniec występu.

Kiedy June przychodzi do teatru i zastaje tam pijanych muzyków, na scenie stoją 3 butelki. Jednak, kiedy atakuje ich butelkami, rzuca czterema.

Kiedy Jerry Lee Lewis gra na fortepianie, muzyk wstaje od instrumentu, zanim zagra ostatni dźwięk.

Waylon Jennings występując w jednej ze scen z lat 60-tych nosi długie włosy i brodę. W tamtym okresie Waylon miał krótkie włosy, zaczesane do tyłu oraz był ogolony. Brodę i długie włosy zaczął nosić dopiero w latach 70-tych.

W czasie trasy koncertowej Johnny’ego i jego zespołu w 1955 roku, słychać w radiu reklamę Chevroleta z 1957 roku.

Śpiewnik, który Johnny’emu podarowała jego matka, został wydany dopiero w 1956 roku.

W czasie, gdy Johnny idzie do domu Carterów, by odwiedzić June, mija po drodze dynie na gankach, które sugerują akcję jesienią – okolice Halloween (31 październik), jednak kwitnące przy drodze drzewa wskazują na sierpień.

Dla potrzeb filmu Joaquin Phoenix nauczył się grać na gitarze. Sam również zaśpiewał wszystkie piosenki. Podobnie Reese Witherspoon zaśpiewała wszystkie piosenki June Carter, a ponadto nauczyła się grać na cytrze. Przed rozpoczęciem zdjęć Reese Witherspoon i Joaquin Phoenix przez 6 miesięcy uczęszczali na lekcje śpiewu do producenta muzycznego T Bone Burnetta.

Wytwórnie filmowe Sony, Universal, Focus Features, Paramount, Warner Bros. i Columbia Pictures odrzuciły propozycje wyprodukowania tego filmu.

Joaquin Phoenix spotkał się z więźniami Folsom State Prison na specjalnym pokazie „Spaceru po linie”. To tam w 1968 Johnny Cash zagrał legendarny już koncert. Aktor ubrany był w czarny strój, jaki zwykł nosić piosenkarz.

Sceny, w której Johnny Cash wyrywa zlew ze ściany nie przewidziano w scenariuszu. Joaquin Phoenix „zaimprowizował” ją, wyrywając go naprawdę ze ściany.

W jednej z ról (Bob Neal) wystąpił jedyny syn Johnny’ego Cash’a i June Carter – John Carter Cash. Jest on także producentem wykonawczym obrazu.

Producenci przez cztery lata zabezpieczali prawa do historii opowiedzianej w filmie. Ich właścicielem był James Keach – przyjaciel Johnny’ego Casha i jego rodziny. Po kolejnych czterech latach dopiero nakręcono film.

Reese Witherspoon i Joaquin Phoenix wzajemnie dodawali sobie otuchy podczas kręcenia filmowej biografii o Johnnym Cashu. Przerażała ich ilość piosenek, które będą musieli zaśpiewać. Dzięki wzajemnemu wsparciu przetrwali wokalną próbę i nie skusili się na śpiewanie z playbacku.

Chcąc jak najlepiej odtworzyć rolę Johnny’ego Casha, Joaquin Phoenix pił tak dużo alkoholu, że później musiał trafić na kurację odwykową.

W muzyków zespołu Elvisa Presley’a wcielili się członkowie grupy The Dempseys.

W scenie z 1944 roku, w której Johnny słucha June Carter w radiu, prezenter zapowiada ,,10-letnia June Carter”. W rzeczywistości w 1944 roku June miała 15 lat.

Kiedy Johnny jest w Air Force (początek lat 50-tych), korzysta z aparatu telefonicznego, którego model powstał dopiero pod koniec lat 50-tych.

Filmowa biografia Johnny’ego Casha zrealizowana została według obowiązującego w Hollywood schematu. W krótkich epizodach, ilustrujących najważniejsze wydarzenia z różnych lat życia i kariery muzyka, oglądamy historię człowieka, który dzięki pracy i talentowi zdobył sławę i majątek oraz pokonał uzależnienie od narkotyków. Bardzo ważnym punktem scenariusza jest związek Johnny’ego i June Carter, gdyż scenarzyści skupili się na uczuciowych problemach i rozterkach gwiazdora bardziej niż na jego karierze muzycznej, a ta jest imponująca…

Johnny Cash to jedna z najważniejszych postaci w historii muzyki rozrywkowej. Dziś jest uważany za najwybitniejszego piosenkarza country. W czasie swojej burzliwej kariery skomponował ponad 1000 utworów, które wciąż cieszą się popularnością. Cash to jedyny muzyk, który mógł rywalizować o popularność z samym Elvisem. Johnny Cash zmarł 12 września 2003 roku, pozostawiając po sobie ogromne dziedzictwo artystyczne.

Ogromnym atutem filmu jest rewelacyjna gra aktorska. Joaquin Phoenix i Reese Witherspoon wywiązali się ze swych ról śpiewająco, co potwierdzają liczne nagrody. Phoenix wykorzystał fizyczne podobieństwo do piosenkarza, jednak głosu Johnny’ego Casha zwyczajnie nie da się podrobić, mimo to piosenki w jego wykonaniu wypadają naprawdę nieźle. Poza tym, oglądając tę parę na ekranie, można było wyczuć miedzy nimi tzw. “chemię”, prawdziwą miłość i pożądanie.

Oprócz fantastycznych kreacji Phoenixa i Witherspoon, na uwagę zasługuje również muzyka. W czasie projekcji usłyszymy kilkanaście piosenek Johnny’ego Casha, a także pojedyncze utwory June Carter, Elvisa Presleya, Waylona Jenningsa czy też Roya Orbisona. Ponadto w obrazie Mangolda mamy świetne dekoracje i kostiumy, które pozwalają widzom wczuć się w klimat tamtego okresu. Dobrym pomysłem było również wprowadzenie do fabuły filmu postaci kultowych – Elvisa Presleya czy Jerry’ego Lee Lewisa (występy sceniczne, rozmowy przed i po koncertach, pierwsze kontakty Casha z narkotykami, gdzie słyszymy słowa – „Nawet Elvis bierze”).

Na koniec należy wyjaśnić skąd pochodzi taki tytuł. To nawiązanie do „spaceru po linie” (taki sam tytuł nosi jeden z jego przebojów), jaki w czasie swej długoletniej kariery przeszedł Johnny Cash. Dzięki pracy i talentowi oraz wierząc, iż nie ma rzeczy niemożliwych i że z nałogów ocalić nas może tylko siła miłości – podjął walkę i ją wygrał. Warto zobaczyć to w omawianym filmie.

Michał Sobkowiak