Pustynnym żalem pachną
jego włosy,
jego włosy,
Dłonie złożone na ciele
proroka,
proroka,
Piasek wypełnił usta mu
i oczy,
i oczy,
Milczy jego sen,
Proroczym zmysłom
zapomnienie zsyła,
zapomnienie zsyła,
Może się zbudzi?
Może nawet skradnie po
raz kolejny
raz kolejny
Z moich oczu pamięć,
Śpi prorok,
Taka jego wola,
Zmienił co musiał,
Niczemu nie przeczył,
Patrzył i mówił,
Nie słuchali wieszcze,
Może się zbudzi?
Może wzbudzi dreszcze
Na twoich zmysłach i na
ciele nocy
ciele nocy
Nie zna spokoju jego
sen proroczy.
sen proroczy.
Monika A. Gąsiorek
Z tomiku „Obietnica Czas Próby”