SEANS NA WEEKEND
Równouprawnienie wdarło
się do niemal wszystkich zawodów. Jednak policjanci starej daty nie potrafią
pogodzić się ze zmianami, zwłaszcza Harry Callahan, któremu w „Egzekutorze”
partneruje niedoświadczona policjantka.
się do niemal wszystkich zawodów. Jednak policjanci starej daty nie potrafią
pogodzić się ze zmianami, zwłaszcza Harry Callahan, któremu w „Egzekutorze”
partneruje niedoświadczona policjantka.
W trzeciej części cyklu nie mogło zabraknąć nieprzepisowych
zachowań Brudnego Harrego, niebezpiecznych przeciwników i strzelanin.
zachowań Brudnego Harrego, niebezpiecznych przeciwników i strzelanin.
Fabuła
San Francisco. Inspektor Callahan i jego partner Frank
DiGiorgio biorą udział w akcji przeciwko terrorystom, którzy przetrzymują
zakładników w sklepie monopolowym. Brudny Harry we właściwy sobie sposób
zatrzymuje trzech napastników, ale w czasie akcji lokal i policyjny samochód
zostają zniszczone. Callahan za karę dostaje pracę za biurkiem w dziale personalnym.
DiGiorgio biorą udział w akcji przeciwko terrorystom, którzy przetrzymują
zakładników w sklepie monopolowym. Brudny Harry we właściwy sobie sposób
zatrzymuje trzech napastników, ale w czasie akcji lokal i policyjny samochód
zostają zniszczone. Callahan za karę dostaje pracę za biurkiem w dziale personalnym.
 |
| Kadr z filmu |
Kilka dni później przestępcy dokonują napadu na skład broni.
Interwencję policyjną przeprowadził były partner Harry’ego, który został ciężko
ranny. Przed śmiercią zdążył przekazać Callahanowi informacje o jednym z
napastników. W tym samym czasie lewacka organizacja terrorystyczna żąda od
władz San Francisco okupu w wysokości dwóch milionów dolarów. Jeżeli go nie
dostanie grozi, iż ważniejsze obiekty użyteczności publicznej wylecą w
powietrze.
Interwencję policyjną przeprowadził były partner Harry’ego, który został ciężko
ranny. Przed śmiercią zdążył przekazać Callahanowi informacje o jednym z
napastników. W tym samym czasie lewacka organizacja terrorystyczna żąda od
władz San Francisco okupu w wysokości dwóch milionów dolarów. Jeżeli go nie
dostanie grozi, iż ważniejsze obiekty użyteczności publicznej wylecą w
powietrze.
Callahan zostaje przywrócony do czynnej służby. Do pomocy
dostaje nowego partnera – inspektora Kate Moore. Krótko po tym, jak Brudny
Harry spotyka się z Wielkim Edem Mustaphą, przywódcą lewackiej organizacji
Afroamerykanów, policja aresztuje Mustaphę i zamyka śledztwo.
dostaje nowego partnera – inspektora Kate Moore. Krótko po tym, jak Brudny
Harry spotyka się z Wielkim Edem Mustaphą, przywódcą lewackiej organizacji
Afroamerykanów, policja aresztuje Mustaphę i zamyka śledztwo.
Gdy władze uważają, że sprawa jest zakończona, ktoś porywa
burmistrza.
burmistrza.
 |
| Kadr z filmu |
Film w oryginale zatytułowany „The Enforcer” w wersji
polskiej bywa także znany jako „Strażnik prawa”. Obraz trwa 96 minut i został wyreżyserowany
przez Jamesa Fargo. Zdjęcia do filmu kręcono od 14 czerwca do września roku
1976 w San Francisco (Kalifornia, USA). Premiera „Egzekutora” odbyła się 22
grudnia 1976 roku.
polskiej bywa także znany jako „Strażnik prawa”. Obraz trwa 96 minut i został wyreżyserowany
przez Jamesa Fargo. Zdjęcia do filmu kręcono od 14 czerwca do września roku
1976 w San Francisco (Kalifornia, USA). Premiera „Egzekutora” odbyła się 22
grudnia 1976 roku.
Obsada
Clint Eastwood jako Inspektor Harry Callahan
Tyne Daly jako Inspektor Kate Moore
Harry Guardino jako Porucznik Al Bressler
Bradford Dillman jako Kapitan McKay
John Mitchum jako Inspektor Frank Di Georgio
DeVeren
Bookwalter jako Bobby Maxwell
Bookwalter jako Bobby Maxwell
John Crawford
jako Burmistrz
jako Burmistrz
Samantha Doane jako Wanda
 |
| Kadr z filmu |
Błędy i ciekawostki
produkcyjne
produkcyjne
W rozmowie z Mustafą Callahan mówi, że Vonda jest
współodpowiedzialny za śmierć 4 osób. W rzeczywistości dokonano 5 morderstw
(dwóch gazowników, strażnik, i dwóch agentów).
współodpowiedzialny za śmierć 4 osób. W rzeczywistości dokonano 5 morderstw
(dwóch gazowników, strażnik, i dwóch agentów).
W czasie strzelaniny w sklepie, Callahan strzela do zbira,
który ukrył się za ladą. Trafia go dwukrotnie, natomiast butelka, która
znajdowała na linii strzału pomiędzy nimi pozostaje nienaruszona.
który ukrył się za ladą. Trafia go dwukrotnie, natomiast butelka, która
znajdowała na linii strzału pomiędzy nimi pozostaje nienaruszona.
W scenie, w której Maxwell rozwala bazuką ciężarówkę z
beczkami, widzimy, że niektóre za moment spadną na samochód burmistrza. Jakimś
cudem żadna nawet go nie dotknie, a w dodatku po chwili, wokół samochodu jest
porządek.
beczkami, widzimy, że niektóre za moment spadną na samochód burmistrza. Jakimś
cudem żadna nawet go nie dotknie, a w dodatku po chwili, wokół samochodu jest
porządek.
Samochód, którym Callahan staranował wejście do sklepu,
kilkukrotnie zmienia swoje położenie.
kilkukrotnie zmienia swoje położenie.
W różnych ujęciach, rana na głowie zakonnicy w kościele ma
inne położenie i kształt.
inne położenie i kształt.
W scenie, tuż po tym jak Harry rozwalił bazuką Maxwella na
wieży, widzimy jak burmistrz podnosi się, mając spodnie pełne… poduszek
ochronnych.
wieży, widzimy jak burmistrz podnosi się, mając spodnie pełne… poduszek
ochronnych.
W pierwszych minutach filmu Harry przejeżdża obok czerwonego
auta stojącego na rogu przed restauracją. W następnym ujęciu widać, iż za
czerwonym samochodem stoi biały, którego wcześniej tam nie było.
auta stojącego na rogu przed restauracją. W następnym ujęciu widać, iż za
czerwonym samochodem stoi biały, którego wcześniej tam nie było.
W 1980 roku Clinta Eastwooda oskarżono o splagiatowanie
tytułu. Jednak pozew został oddalony.
tytułu. Jednak pozew został oddalony.
 |
| Kadr z filmu |
„Egzekutor” został przyjęty dużo chłodniej przez krytyków niż
wcześniejsze obrazy serii. Mimo to okazał się sukcesem finansowym i z perspektywy
czasu prezentuje się całkiem nie najgorzej. Nie brak tu motywów
humorystycznych, jest więcej autentyzmu i zagrożenia dzięki grupie terrorystów.
Chociaż główny zbrodniarz nie przypadł mi do gustu – jest zbyt przerysowany.
wcześniejsze obrazy serii. Mimo to okazał się sukcesem finansowym i z perspektywy
czasu prezentuje się całkiem nie najgorzej. Nie brak tu motywów
humorystycznych, jest więcej autentyzmu i zagrożenia dzięki grupie terrorystów.
Chociaż główny zbrodniarz nie przypadł mi do gustu – jest zbyt przerysowany.
Dobrym pomysłem było danie Callahanowi partnerki, w dodatku
świeżo upieczonej agentki. Panna Daly początkowo wywiera dobre wrażenie,
chociaż z czasem sporo traci. Za to Eastwood jak zawsze ten sam, czy to w
westernach, czy w filmach kryminalnych. Tym razem lepiej wypada niż w drugim filmie
z serii – „Sile Magnum”, lecz gorzej niż w pierwszym „Brudnym Harrym”. Callahan
nie jest już tak bezwzględny jak w dwóch poprzednich częściach – tu daje upust
swojej naturze, gdy wjeżdża samochodem do sklepu i zabija terrorystów.
świeżo upieczonej agentki. Panna Daly początkowo wywiera dobre wrażenie,
chociaż z czasem sporo traci. Za to Eastwood jak zawsze ten sam, czy to w
westernach, czy w filmach kryminalnych. Tym razem lepiej wypada niż w drugim filmie
z serii – „Sile Magnum”, lecz gorzej niż w pierwszym „Brudnym Harrym”. Callahan
nie jest już tak bezwzględny jak w dwóch poprzednich częściach – tu daje upust
swojej naturze, gdy wjeżdża samochodem do sklepu i zabija terrorystów.
Zdaniem krytyków gra pozostałych aktorów jest wyraźnie gorsza
niż w „Sile Magnum” i odrobinę lepsza niż w „Brudnym Harrym”. Oponenci są zbyt
przeciętni, za mało zabijają, nie wiadomo dlaczego i o co im chodzi. Końcówka
została uznana za wyraźnie gorszą niż w pozostałych częściach. Często cała ta
produkcja bywa nazywaną najgorszą w serii.
niż w „Sile Magnum” i odrobinę lepsza niż w „Brudnym Harrym”. Oponenci są zbyt
przeciętni, za mało zabijają, nie wiadomo dlaczego i o co im chodzi. Końcówka
została uznana za wyraźnie gorszą niż w pozostałych częściach. Często cała ta
produkcja bywa nazywaną najgorszą w serii.
Jeśli chodzi o kwestie wizualne, oprawę czy efekty specjalne,
to możemy zaobserwować znaczną poprawę, względem poprzednich części. W tej
produkcji muzyka w końcu dała o sobie znać, ponieważ we wcześniejszych obrazach
muzyki ilustracyjnej było stanowczo za mało. Widoczne na tym miała polegać
surowość poprzedników.
to możemy zaobserwować znaczną poprawę, względem poprzednich części. W tej
produkcji muzyka w końcu dała o sobie znać, ponieważ we wcześniejszych obrazach
muzyki ilustracyjnej było stanowczo za mało. Widoczne na tym miała polegać
surowość poprzedników.
 |
| Kadr z filmu |
„Egzekutor” to typowy film sensacyjny. Osobom, które lubią
takie kino, warto go polecić. Nadal jest to klasyka gatunku, gdzie fabuła jest
ważniejsza od efektów specjalnych.
takie kino, warto go polecić. Nadal jest to klasyka gatunku, gdzie fabuła jest
ważniejsza od efektów specjalnych.
Michał Sobkowiak