„Natchnienie”
jest pierwszym konkursem, któremu „Kulturalnik Poznański” patronował i
patronować będzie w jego kolejnych edycjach, bo to naprawdę fajna i wartościowa
sprawa. Twórcą, organizatorem i silą sprawczą Konkursu jest piewca muzyki i
piosenki autorskiej Darek Rogers. W tym artykule
znajdziecie wszystko to, co o „Natchnieniu” chcielibyście wiedzieć, ale boicie się zapytać.
jest pierwszym konkursem, któremu „Kulturalnik Poznański” patronował i
patronować będzie w jego kolejnych edycjach, bo to naprawdę fajna i wartościowa
sprawa. Twórcą, organizatorem i silą sprawczą Konkursu jest piewca muzyki i
piosenki autorskiej Darek Rogers. W tym artykule
znajdziecie wszystko to, co o „Natchnieniu” chcielibyście wiedzieć, ale boicie się zapytać.
Skąd się wzięło „Natchnienie”?
Darek
Rogers przez całe swoje życie kultywuje muzykę autorską, tę płynącą prosto z
serca twórcy. Z doświadczenia wie, że aby pokazać słuchaczom swoje prawdziwe
oblicze nie wystarczy jeden czy dwa utwory. Tymczasem na konkursach każdego
muzyka i każdy zespół z reguły prosi się o zagranie takiej właśnie ograniczonej
liczby swoich dzieł. Niestety, jak mówi pan Darek, z reguły jest też tak, że ten
pierwszy i drugi utwór są takimi rozgrzewkowymi, a bo to trzeba sobie dobrze palce
rozgrzać czy głos, albo sprawdzić nastrojenie instrumentu. Każdy muzyk tak ma, i
to niezależnie od tego jakim wirtuozem by był i w czym tę wirtuozerię by
pokazywał. Zawsze początek jest trochę słabszy – twierdzi pan Darek – osiąga
się na nim tak mniej więcej ¾ swojego poziomu. Wszystko – i koncert i
perfekcjonizm – zaczyna się tak naprawdę od trzeciego utworu. A konkursy i ich
organizatorzy swoje. Darek Rogers wie o tym dobrze, bo w wielu był jurorem.
Zresztą wszyscy wiemy, bo obserwujemy od czasu do czasu zmagania
konkursowiczów. Ta – na pewno zbyt mała – liczba utworów w konkursach nie
dawała panu Darkowi spokoju i w końcu wymyślił on swój Konkurs, a właściwie
Festiwal, na którym każdy może zagrać 40-minutowy koncert i zaprezentować w
pełni swoje muzyczne możliwości. Chodzi tu o to, żeby zespoły, a ewentualnie
pojedynczy wykonawcy mogli wreszcie zupełnie na konkursie się otworzyć. Nazwał
go „Natchnieniem”, żeby podkreślić, że utwory mają być natchnione i płynąć
prosto z serca. Przy okazji Konkurs propagować
ma muzykę autorską śpiewaną w języku polskim, taką ku pokrzepieniu naszych serc
– są to słowa tyczące się konkursów polskojęzycznych piosenek wyjęte z
regulaminów Narodowego Centrum Kultury.
Rogers przez całe swoje życie kultywuje muzykę autorską, tę płynącą prosto z
serca twórcy. Z doświadczenia wie, że aby pokazać słuchaczom swoje prawdziwe
oblicze nie wystarczy jeden czy dwa utwory. Tymczasem na konkursach każdego
muzyka i każdy zespół z reguły prosi się o zagranie takiej właśnie ograniczonej
liczby swoich dzieł. Niestety, jak mówi pan Darek, z reguły jest też tak, że ten
pierwszy i drugi utwór są takimi rozgrzewkowymi, a bo to trzeba sobie dobrze palce
rozgrzać czy głos, albo sprawdzić nastrojenie instrumentu. Każdy muzyk tak ma, i
to niezależnie od tego jakim wirtuozem by był i w czym tę wirtuozerię by
pokazywał. Zawsze początek jest trochę słabszy – twierdzi pan Darek – osiąga
się na nim tak mniej więcej ¾ swojego poziomu. Wszystko – i koncert i
perfekcjonizm – zaczyna się tak naprawdę od trzeciego utworu. A konkursy i ich
organizatorzy swoje. Darek Rogers wie o tym dobrze, bo w wielu był jurorem.
Zresztą wszyscy wiemy, bo obserwujemy od czasu do czasu zmagania
konkursowiczów. Ta – na pewno zbyt mała – liczba utworów w konkursach nie
dawała panu Darkowi spokoju i w końcu wymyślił on swój Konkurs, a właściwie
Festiwal, na którym każdy może zagrać 40-minutowy koncert i zaprezentować w
pełni swoje muzyczne możliwości. Chodzi tu o to, żeby zespoły, a ewentualnie
pojedynczy wykonawcy mogli wreszcie zupełnie na konkursie się otworzyć. Nazwał
go „Natchnieniem”, żeby podkreślić, że utwory mają być natchnione i płynąć
prosto z serca. Przy okazji Konkurs propagować
ma muzykę autorską śpiewaną w języku polskim, taką ku pokrzepieniu naszych serc
– są to słowa tyczące się konkursów polskojęzycznych piosenek wyjęte z
regulaminów Narodowego Centrum Kultury.
Dla kogo jest
„Natchnienie”?
„Natchnienie”?
Konkurs przeznaczony
jest dla wszystkich muzyków-autorów, którzy na co dzień wykonują muzykę
autorską. Na pewno więc nie mogą w nim wystąpić zespoły zwykle grające covery,
które na Konkurs specjalnie przygotują program autorski. Pilnuje tego osobiście
Darek Rogers, choć dość trudno jest dzisiaj wyłuskać takie zespoły spośród tych
wszystkich, które się zgłaszają, ale w dobie coraz bardziej popularnego
Internetu, nie należy to do najtrudniejszych zadań. Zawsze można zobaczyć co
dana grupa proponuje. Dlatego wystąpić tu może również zespół śpiewający i muzykę autorską i covery, ale wyłącznie z muzyką
autorską. Powtórzmy więc raz jeszcze, że ideą przewodnią Konkursu jest płynąca
z serca muzyka autorska i dla twórców hołdujących tej zasadzie „Natchnienie”
zostało stworzone.
jest dla wszystkich muzyków-autorów, którzy na co dzień wykonują muzykę
autorską. Na pewno więc nie mogą w nim wystąpić zespoły zwykle grające covery,
które na Konkurs specjalnie przygotują program autorski. Pilnuje tego osobiście
Darek Rogers, choć dość trudno jest dzisiaj wyłuskać takie zespoły spośród tych
wszystkich, które się zgłaszają, ale w dobie coraz bardziej popularnego
Internetu, nie należy to do najtrudniejszych zadań. Zawsze można zobaczyć co
dana grupa proponuje. Dlatego wystąpić tu może również zespół śpiewający i muzykę autorską i covery, ale wyłącznie z muzyką
autorską. Powtórzmy więc raz jeszcze, że ideą przewodnią Konkursu jest płynąca
z serca muzyka autorska i dla twórców hołdujących tej zasadzie „Natchnienie”
zostało stworzone.
Co jest nagrodą w „Natchnieniu”?
Jeśli
chodzi o nagrody bardzo rzeczowe, to może nie ma tu zaraz jakichś wielkich
sensacji, ale od czegoś w końcu trzeba zacząć – nagrodą główną jest nagranie
płyty w profesjonalnym studiu (w tym roku jest to studio radia Afera) i wydanie
jej w liczbie 200 egzemplarzy. I choć w sumie niewiele jest tych egzemplarzy,
to po pierwsze jest to po prostu nagroda dla zespołu, a ewentualnie wykonawcy, któremu
warto nagrać płytę, a po drugie później zwycięzca zawsze może sobie te płyty
dodrukować w liczbie jaka mu się wyśni. Zaś o sukcesie albo i niepowodzeniu
decyduje już publiczność i sam zespół lub wykonawca, bo to zależy też od tego
jak ten sukces będzie przez nich lub przez niego pojmowany – czy chodzi tu również
np. o bycie bardziej rozpoznawalnym. Oczywiście do płyty dodana jest też bardzo
ładna statuetka z kluczem wiolinowym.
chodzi o nagrody bardzo rzeczowe, to może nie ma tu zaraz jakichś wielkich
sensacji, ale od czegoś w końcu trzeba zacząć – nagrodą główną jest nagranie
płyty w profesjonalnym studiu (w tym roku jest to studio radia Afera) i wydanie
jej w liczbie 200 egzemplarzy. I choć w sumie niewiele jest tych egzemplarzy,
to po pierwsze jest to po prostu nagroda dla zespołu, a ewentualnie wykonawcy, któremu
warto nagrać płytę, a po drugie później zwycięzca zawsze może sobie te płyty
dodrukować w liczbie jaka mu się wyśni. Zaś o sukcesie albo i niepowodzeniu
decyduje już publiczność i sam zespół lub wykonawca, bo to zależy też od tego
jak ten sukces będzie przez nich lub przez niego pojmowany – czy chodzi tu również
np. o bycie bardziej rozpoznawalnym. Oczywiście do płyty dodana jest też bardzo
ładna statuetka z kluczem wiolinowym.
Drugą
nagrodą bardzo rzeczową jest nagroda publiczności – nagranie singla w liczbie
100 egzemplarzy wraz ze statuetką będącą wariacją roślinno-wiolinową. Natomiast
nagrody mniej rzeczowe to 3 statuetki:
Za Najlepszy wokal (wizerunek mikrofonu), Dla
Najlepszego Instrumentalisty (wariacja nt. pięciolinii, nut i klucza wiolinowego)i Za Najlepszy tekst (najlepszy, czyli najmądrzejszy – od razu
więc ta sowa),
nagrodą bardzo rzeczową jest nagroda publiczności – nagranie singla w liczbie
100 egzemplarzy wraz ze statuetką będącą wariacją roślinno-wiolinową. Natomiast
nagrody mniej rzeczowe to 3 statuetki:
Za Najlepszy wokal (wizerunek mikrofonu), Dla
Najlepszego Instrumentalisty (wariacja nt. pięciolinii, nut i klucza wiolinowego)i Za Najlepszy tekst (najlepszy, czyli najmądrzejszy – od razu
więc ta sowa),
Kto pomógł zorganizować „Natchnienie”?
Organizacja natchnionego Konkursu – jak zresztą i każdego
innego konkursu – nie jest takim zwykłym hop-siup-tralala i od razu mamy
konkurs z nagrodami. Przy organizowaniu panu
Darkowi pomogło wielu ludzi, a przede wszystkim Tadeusz Wierzbicki – właściciel Svejka i Stajenki
Pegaza. Od lat, od zawsze właściwie wspiera on muzyków grających muzykę
autorską. Pomógł też Mikołaj Rembowski – gitarzysta, realizator nagrań i
menager muzyczny, któremu zdarza się też produkować płyty różnym muzykom, Marek
Kajdrys – perkusista i dyrektor szkoły perkusji ‘School Of Drumline by Marek
Kajdrys’, a także Krzysztof Skorupiński – gitarzysta i akustyk.
innego konkursu – nie jest takim zwykłym hop-siup-tralala i od razu mamy
konkurs z nagrodami. Przy organizowaniu panu
Darkowi pomogło wielu ludzi, a przede wszystkim Tadeusz Wierzbicki – właściciel Svejka i Stajenki
Pegaza. Od lat, od zawsze właściwie wspiera on muzyków grających muzykę
autorską. Pomógł też Mikołaj Rembowski – gitarzysta, realizator nagrań i
menager muzyczny, któremu zdarza się też produkować płyty różnym muzykom, Marek
Kajdrys – perkusista i dyrektor szkoły perkusji ‘School Of Drumline by Marek
Kajdrys’, a także Krzysztof Skorupiński – gitarzysta i akustyk.
Co decyduje o wygranej w „Natchnieniu”?
A raczej
kto decyduje? Otóż, robi to jury, które jest płynne. Jednak 4 osoby są tutaj
stałe, ale prawie za każdym razem dołączają do nich inni ludzie – dziennikarze
muzyczni, managerowie, muzycy – aby za każdym razem do obrad jurorskich wlać
nowego ducha, rzucić nowe światło. Oceny zespołów za każdym razem są procentowe,
a to wydaje się być bardzo sprawiedliwym.
kto decyduje? Otóż, robi to jury, które jest płynne. Jednak 4 osoby są tutaj
stałe, ale prawie za każdym razem dołączają do nich inni ludzie – dziennikarze
muzyczni, managerowie, muzycy – aby za każdym razem do obrad jurorskich wlać
nowego ducha, rzucić nowe światło. Oceny zespołów za każdym razem są procentowe,
a to wydaje się być bardzo sprawiedliwym.
Jak skończyło się „Natchnienie” AD 2016?
Na uroczystości finałowej Darek Rogers mówił tak (brzmiał
jakby rzeczywiście ostatnie słowo naprawdę wypowiedziane zostało drukowanymi
literami):
jakby rzeczywiście ostatnie słowo naprawdę wypowiedziane zostało drukowanymi
literami):
I Konkurs
Polskiej Piosenki Autorskiej może nie był doskonały, ale szczery i prawdziwy.
Na pewno wielu uczestników jest rozczarowanych werdyktem jury, trudno jest tak
bardzo obiektywnie ocenić kogokolwiek, staraliśmy się odrzucić własne smaki i
odczucia, a ocenić jedynie pozytywną falę dźwięków płynącą ze sceny i to, co
najważniejsze w idei konkursu – NATCHNIENIE.
Polskiej Piosenki Autorskiej może nie był doskonały, ale szczery i prawdziwy.
Na pewno wielu uczestników jest rozczarowanych werdyktem jury, trudno jest tak
bardzo obiektywnie ocenić kogokolwiek, staraliśmy się odrzucić własne smaki i
odczucia, a ocenić jedynie pozytywną falę dźwięków płynącą ze sceny i to, co
najważniejsze w idei konkursu – NATCHNIENIE.
Nagrody:
1.
Nagrodę
Główną, czyli nagranie i wydanie płyty jury przyznało duetowi z Wrocławia –
„Adaś i Nina”.
Nagrodę
Główną, czyli nagranie i wydanie płyty jury przyznało duetowi z Wrocławia –
„Adaś i Nina”.
2. Nagrodę Publiczności, nagranie i wydanie singla
publiczność przyznała Darkowi Maćczakowi,
publiczność przyznała Darkowi Maćczakowi,
3.
Za Najlepszy
Tekst jury wyróżniło autora i wokalistę zespołu „Hedonika” – Wojciecha
Badowskiego.
Za Najlepszy
Tekst jury wyróżniło autora i wokalistę zespołu „Hedonika” – Wojciecha
Badowskiego.
4. Najlepszym Instrumentalistą został – Remigiusz Szuman.
5. Za Najlepszego Wokalistę uznano – Michała Pilasa z
zespołu „PWS” („Przed Wschodem Słońca”).
zespołu „PWS” („Przed Wschodem Słońca”).
Ze statystyki „Natchnienia”:
W
pierwszej edycji Konkursu:
pierwszej edycji Konkursu:
–
wystąpiło 22
wykonawców,
wystąpiło 22
wykonawców,
–
zakwalifikowało
się 24 (dwa zespoły się wycofały),
zakwalifikowało
się 24 (dwa zespoły się wycofały),
–
na konkurs
zgłoszono 157 wykonawców,
na konkurs
zgłoszono 157 wykonawców,
–
koncerty zajęły w
sumie sześć miesięcy (wyłączając święta i inne tego typu nieprzewidziane i
przewidziane zdarzenia),
koncerty zajęły w
sumie sześć miesięcy (wyłączając święta i inne tego typu nieprzewidziane i
przewidziane zdarzenia),
–
koncertów (czwartkowych)
było dwadzieścia jeden, zaś jeden odbył się we wtorek,
koncertów (czwartkowych)
było dwadzieścia jeden, zaś jeden odbył się we wtorek,
–
wykonawcy (w
większości profesjonaliści reprezentujący bardzo wysoki poziom) zaprezentowali praktycznie
wszystkie style muzyczne – od poezji śpiewanej, poprzez jazz, blues, pop,
hip-hop aż do ciężkich brzmień,
wykonawcy (w
większości profesjonaliści reprezentujący bardzo wysoki poziom) zaprezentowali praktycznie
wszystkie style muzyczne – od poezji śpiewanej, poprzez jazz, blues, pop,
hip-hop aż do ciężkich brzmień,
W
pracach jury uczestniczyli:, Marianna Kalicka –muzyk, altowiolistka, Mariusz
Kwaśniewski – dziennikarz muzyczny Radia Merkury, Paweł Jerzyniewski – muzyk,
Grzegorz Sykała – muzyk, Mikołaj Rembowski – menager muzyczny, Piotr Rusiecki –
muzyk, Krzysztof Skorupiński – muzyk i realizator dźwięku, Marek Kajdrys –
dyrektor szkoły perkusyjnej, muzyk, aranżer i perkusista, Natalia Mikołajska –
dziennikarka I Darek Rogers – autor tekstów, kompozytor i muzyk.
pracach jury uczestniczyli:, Marianna Kalicka –muzyk, altowiolistka, Mariusz
Kwaśniewski – dziennikarz muzyczny Radia Merkury, Paweł Jerzyniewski – muzyk,
Grzegorz Sykała – muzyk, Mikołaj Rembowski – menager muzyczny, Piotr Rusiecki –
muzyk, Krzysztof Skorupiński – muzyk i realizator dźwięku, Marek Kajdrys –
dyrektor szkoły perkusyjnej, muzyk, aranżer i perkusista, Natalia Mikołajska –
dziennikarka I Darek Rogers – autor tekstów, kompozytor i muzyk.
Wszystkie
koncerty konkursowe nagłaśniał Krzysztof Skorupiński.
koncerty konkursowe nagłaśniał Krzysztof Skorupiński.
Sponsorem konkursu był Tadeusz Wierzbicki –
właściciel Klubu Svejk.
Organizatorem
Konkursu był Darek Rogers.
Konkursu był Darek Rogers.
Natalia
Mikołajska
Mikołajska
P. S. Artykuł został opublikowany w magazynie papierowym „Kulturalnika Poznańskiego”, który w dystrybucji znajdzie się od 5 maja 2016.