Zakwitający ogród uczuć drzemie
w gnieździe bijącego serca
intrygą pobudza i płynie dżunglą
włosów prostowanych przez wiatr
radość miłości ciało otula
wiruje w szklanym dywanach powietrza
Zatracona dusza śpiewa obłąkanie
srebrnym głosem mistycznym
wyczekujesz cierpliwie
na spotkanie ramion prosisz o więcej
z szumem nachylonych palców
Myśli i oczy różami słów
tchnienia słodycz miodu wlewają
w miłosną urodę
dzień rozkwita nowymi barwami
odzyskujesz ukryty sens życia
w płynącym uczuciu
Rozkosz symfonią gra pod Twoim
własnym niebem usianym gwiazdami
Jolanta Szkudlarek „Lilia”