„Żeby było ładnie. Rozmowy o boomie
i kryzysie street artu w Polsce” Sebastiana Frąckiewicza to pierwszy w
Polsce zbiór obszernych rozmów z polskimi twórcami street artu i murali.
i kryzysie street artu w Polsce” Sebastiana Frąckiewicza to pierwszy w
Polsce zbiór obszernych rozmów z polskimi twórcami street artu i murali.
Moda
na street art nie maleje, jednak w tym samym czasie o tym zjawisku wciąż wiadomo
niewiele. Dlatego właśnie czas na dyskusję. I co?
na street art nie maleje, jednak w tym samym czasie o tym zjawisku wciąż wiadomo
niewiele. Dlatego właśnie czas na dyskusję. I co?
Dotychczas
temat rozpatrywany był głównie na poziomie wizualnym, czemu trudno jest dziwić
się. Stąd na rynku znaleźć możemy – jest ich naprawdę sporo – albumy
przedstawiające prace twórców street. Ale:
temat rozpatrywany był głównie na poziomie wizualnym, czemu trudno jest dziwić
się. Stąd na rynku znaleźć możemy – jest ich naprawdę sporo – albumy
przedstawiające prace twórców street. Ale:
Nie
było jeszcze okazji zetknąć się z publikacją przedstawiającą street art od
podszewki. Taka właśnie jest książka Sebastiana Frąckiewicza – to nie kolejny
album, choć nie brakuje w niej kolorowych zdjęć. Jednak przede wszystkim jest
to seria wywiadów przeprowadzonych przez autora z twórcami street, a właściwie –
urban artu. Wśród rozmówców znaleźli się twórcy reprezentujący różne pokolenia,
a także organizatorzy festiwali streetartowych. Umiejętnie sformułowane pytania
sprawiają, że dyskusja staje się pasjonującą, wciągającą lekturą i ciekawym
dyskursem ujmującym zjawisko z krytycznego punktu widzenia.
było jeszcze okazji zetknąć się z publikacją przedstawiającą street art od
podszewki. Taka właśnie jest książka Sebastiana Frąckiewicza – to nie kolejny
album, choć nie brakuje w niej kolorowych zdjęć. Jednak przede wszystkim jest
to seria wywiadów przeprowadzonych przez autora z twórcami street, a właściwie –
urban artu. Wśród rozmówców znaleźli się twórcy reprezentujący różne pokolenia,
a także organizatorzy festiwali streetartowych. Umiejętnie sformułowane pytania
sprawiają, że dyskusja staje się pasjonującą, wciągającą lekturą i ciekawym
dyskursem ujmującym zjawisko z krytycznego punktu widzenia.
Publikacja
uświadamia przede wszystkim problem komercjalizacji i niebezpiecznego sposobu
myślenia o sztuce ulicy jako dekoracji pozbawionej cech sztuki krytycznej,
która ma skłaniać odbiorcę do myślenia. Uzmysławia jak bardzo skomplikowana
jest praca w przestrzeni publicznej. Pomaga
też zrozumieć mechanizmy prawne,
społeczne i polityczne, z którymi zmagają się twórcy street, organizatorzy i
odbiorcy.
uświadamia przede wszystkim problem komercjalizacji i niebezpiecznego sposobu
myślenia o sztuce ulicy jako dekoracji pozbawionej cech sztuki krytycznej,
która ma skłaniać odbiorcę do myślenia. Uzmysławia jak bardzo skomplikowana
jest praca w przestrzeni publicznej. Pomaga
też zrozumieć mechanizmy prawne,
społeczne i polityczne, z którymi zmagają się twórcy street, organizatorzy i
odbiorcy.
Istotnym
wątkiem, przewijającym się przez niemal wszystkie wywiady jest temat murali,
opanowujących praktycznie wszystkie już miasta, czyli tzw. muralozy. To jak
malarstwo wielkoformatowe zdominowało inne formy street artu i przyczyniło się
do narastającej tendencji komercjalizacji i wykorzystywania przez władze tego
rodzaju sztuki do gentryfikacji miast.
wątkiem, przewijającym się przez niemal wszystkie wywiady jest temat murali,
opanowujących praktycznie wszystkie już miasta, czyli tzw. muralozy. To jak
malarstwo wielkoformatowe zdominowało inne formy street artu i przyczyniło się
do narastającej tendencji komercjalizacji i wykorzystywania przez władze tego
rodzaju sztuki do gentryfikacji miast.
Dyskusja
zwraca też uwagę na powiązania wynikające z legalnych i nielegalnych działań w
przestrzeni publicznej, ich odbioru przez mieszkańców i wypływające z tego powodu
zarówno inspiracje i ograniczenia dla twórców.
zwraca też uwagę na powiązania wynikające z legalnych i nielegalnych działań w
przestrzeni publicznej, ich odbioru przez mieszkańców i wypływające z tego powodu
zarówno inspiracje i ograniczenia dla twórców.
„Żeby
było ładnie…” jest pozycją obowiązkową dla każdego zainteresowanego tematyką
street artu i sztuki w przestrzeni publicznej, ale również cenną publikacją dla
wszystkich, którzy interesują się problematyką przestrzeni publicznej jako
takiej.
było ładnie…” jest pozycją obowiązkową dla każdego zainteresowanego tematyką
street artu i sztuki w przestrzeni publicznej, ale również cenną publikacją dla
wszystkich, którzy interesują się problematyką przestrzeni publicznej jako
takiej.
W
książce znajdują się wywiady z następującymi osobami: Adam Jastrzębski („Ixi
Color”), Grześ Kmita („Patyczak”), Mariusz Liber („Tworzywo”), Peter Fuss,
Rafał Roskowiński, Magda Drobczyk, Michał Wręga („Sepe”), Michał Kubieniec
(kurator ‘Katowice Street Art Festival’), Teresa Latuszewska-Syrda (prezes
Fundacji „Urban Forms”), Przemek Blejzyk („Rainer”), Michaś Linow („Pikaso”),
Sławek Czajkowski („Zbiok”), Wojtek Kołacz („Otecki”), Mariusz Waras („M-city”).
książce znajdują się wywiady z następującymi osobami: Adam Jastrzębski („Ixi
Color”), Grześ Kmita („Patyczak”), Mariusz Liber („Tworzywo”), Peter Fuss,
Rafał Roskowiński, Magda Drobczyk, Michał Wręga („Sepe”), Michał Kubieniec
(kurator ‘Katowice Street Art Festival’), Teresa Latuszewska-Syrda (prezes
Fundacji „Urban Forms”), Przemek Blejzyk („Rainer”), Michaś Linow („Pikaso”),
Sławek Czajkowski („Zbiok”), Wojtek Kołacz („Otecki”), Mariusz Waras („M-city”).
Sebastian Frąckiewicz
Urodził
się w roku 1982. Jest dziennikarzem kulturalnym i krytykiem komiksowym. W
latach 2007 – 2012 współpracował z czasopismem „Przekrój”, pisał także
m.in. dla „Lampy”, „Tygodnika Powszechnego”, strony Dwutygodnik.com.
Obecnie publikuje w tygodniku „Polityka”. Prowadzi również bloga Outline (www.komiks.blog.polityka.pl). W roku 2012 opublikował
książkę „Wyjście z getta. Rozmowy o kulturze komiksowej w Polsce”. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i
Dziedzictwa Narodowego. Zresztą książka „Żeby było ładnie…” została zrealizowana
w ramach stypendium tego Ministerstwa na II połowę 2014.
się w roku 1982. Jest dziennikarzem kulturalnym i krytykiem komiksowym. W
latach 2007 – 2012 współpracował z czasopismem „Przekrój”, pisał także
m.in. dla „Lampy”, „Tygodnika Powszechnego”, strony Dwutygodnik.com.
Obecnie publikuje w tygodniku „Polityka”. Prowadzi również bloga Outline (www.komiks.blog.polityka.pl). W roku 2012 opublikował
książkę „Wyjście z getta. Rozmowy o kulturze komiksowej w Polsce”. Jest stypendystą Ministerstwa Kultury i
Dziedzictwa Narodowego. Zresztą książka „Żeby było ładnie…” została zrealizowana
w ramach stypendium tego Ministerstwa na II połowę 2014.
Wydawcą
publikacji jest Galeria Miejska „Arsenał” w Poznaniu, skład i oprawę
graficzną przygotował sam Honza Zamojski.
publikacji jest Galeria Miejska „Arsenał” w Poznaniu, skład i oprawę
graficzną przygotował sam Honza Zamojski.
Natalia Mikołajska