Już
w następnym tygodniu odbędzie się specjalny wtorek dla seniora z piosenkami
Mariana Hemara, choć nie śpiewanymi.
w następnym tygodniu odbędzie się specjalny wtorek dla seniora z piosenkami
Mariana Hemara, choć nie śpiewanymi.
Marian
Hemar
Hemar
Urodził się w
rodzinie żydowskiej w roku 1901 we Lwowie, a
zmarł w 1972 w Dorking w Wielkiej Brytanii, w Anglii. Stanisław
Lem był jego kuzynem (matka Mariana i ojciec Stanisława byli rodzeństwem).
Jego właściwe nazwisko to: Hescheles, a pseudonimów miał kilka, w tym
nazywano go Janem Mariańskim.
Jest, a raczej był polskim poetą, satyrykiem, komediopisarzem, dramaturgiem, tłumaczem
poezji i – co wydaje się najważniejsze dla organizatorów Spotkania – autorem
tekstów piosenek. Napisał ich ponad 3000, a większość z nich była niezwykle
popularna. Niektóre to: „Kiedy
znów zakwitną białe bzy”, „Czy
pani Marta jest grzechu warta”, „Nikt, tylko ty”, „Może
kiedyś innym razem”, „Upić się warto”, „Jest jedna, jedyna” czy „Ten wąsik”, który w roku 1939 wykonywany
przez Ludwika Sempolińskiego w
popularnej rewii „Orzeł czy Rzeszka”,
spowodował interwencję ambasadora Niemiec w Warszawie.
rodzinie żydowskiej w roku 1901 we Lwowie, a
zmarł w 1972 w Dorking w Wielkiej Brytanii, w Anglii. Stanisław
Lem był jego kuzynem (matka Mariana i ojciec Stanisława byli rodzeństwem).
Jego właściwe nazwisko to: Hescheles, a pseudonimów miał kilka, w tym
nazywano go Janem Mariańskim.
Jest, a raczej był polskim poetą, satyrykiem, komediopisarzem, dramaturgiem, tłumaczem
poezji i – co wydaje się najważniejsze dla organizatorów Spotkania – autorem
tekstów piosenek. Napisał ich ponad 3000, a większość z nich była niezwykle
popularna. Niektóre to: „Kiedy
znów zakwitną białe bzy”, „Czy
pani Marta jest grzechu warta”, „Nikt, tylko ty”, „Może
kiedyś innym razem”, „Upić się warto”, „Jest jedna, jedyna” czy „Ten wąsik”, który w roku 1939 wykonywany
przez Ludwika Sempolińskiego w
popularnej rewii „Orzeł czy Rzeszka”,
spowodował interwencję ambasadora Niemiec w Warszawie.
Jednak po studiach pan Marian najpierw wyjechał na
trzy miesiące do Włoch,
skąd pisał korespondencje do „Gazety Porannej” zatytułowane „Z Włoch”. W 1925 przeprowadził
się do Warszawy,
pracował wraz z Julianem Tuwimem w kabarecie literackim „Qui Pro
Quo”, „Banda” i „Cyruliku Warszawskim”. Był też autorem wielu skeczy i dowcipów
i szopek politycznych (satyrę zaczął pisać już na studiach). Współpracował z „Wiadomościami Literackimi” i „Wiadomościami”. Był
dyrektorem teatru Nowa Komedia (1934-1935).
trzy miesiące do Włoch,
skąd pisał korespondencje do „Gazety Porannej” zatytułowane „Z Włoch”. W 1925 przeprowadził
się do Warszawy,
pracował wraz z Julianem Tuwimem w kabarecie literackim „Qui Pro
Quo”, „Banda” i „Cyruliku Warszawskim”. Był też autorem wielu skeczy i dowcipów
i szopek politycznych (satyrę zaczął pisać już na studiach). Współpracował z „Wiadomościami Literackimi” i „Wiadomościami”. Był
dyrektorem teatru Nowa Komedia (1934-1935).
Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu
1939, przedostał się do Rumunii.
W latach 1940-1941 walczył w Palestynie i w Egipcie. W
wojsku prowadził głównie pracę kulturalno-oświatową. Na początku 1942 został
przeniesiony do Londynu, w którym pozostał po wojnie. Prowadził tam teatrzyk
polski w klubie emigrantów polskich i jednoosobowy „Teatr Hemara” –
cotygodniowy kabaret radiowy na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna
Europa. Wygłaszał w nim wierszowane komentarze satyryczne do bieżących
wydarzeń.
1939, przedostał się do Rumunii.
W latach 1940-1941 walczył w Palestynie i w Egipcie. W
wojsku prowadził głównie pracę kulturalno-oświatową. Na początku 1942 został
przeniesiony do Londynu, w którym pozostał po wojnie. Prowadził tam teatrzyk
polski w klubie emigrantów polskich i jednoosobowy „Teatr Hemara” –
cotygodniowy kabaret radiowy na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna
Europa. Wygłaszał w nim wierszowane komentarze satyryczne do bieżących
wydarzeń.
W jego poezji wyraźnie zarysowały się dwa nurty –
żartu i satyry oraz refleksji i tęsknoty. Do końca życia był urzeczony
polskością i Lwowem.
żartu i satyry oraz refleksji i tęsknoty. Do końca życia był urzeczony
polskością i Lwowem.
Od 2009 roku jest patronem ulicy w Warszawie, a od
2012 również w Gdańsku.
2012 również w Gdańsku.
Podsumowanie:
24 maja 2016, o godz. 16.30 w sali nr 1 Biblioteki Raczyńskich na pl. Wolności
19 w Poznaniu będzie można posłuchać prelekcji Tomasza Umerle z Instytutu
Filologii Polskiej UAM o piosenko-pisarstwie Mariana Hemara. Wstęp wolny.
19 w Poznaniu będzie można posłuchać prelekcji Tomasza Umerle z Instytutu
Filologii Polskiej UAM o piosenko-pisarstwie Mariana Hemara. Wstęp wolny.
Natalia
Mikołajska
Mikołajska