Oczy jak głębia oceanu
Tajemnicze, czasem zimne
Czasem pełne ciepła i tęsknoty
Z nich mogę czytać.
I czytam:
Widzę niepokój, radość, zmartwienie
Szczęście i żar pożądania, miłość i ból
Nawet gdy są zamknięte
Mogę odczytać bezbłędnie co mówią.
To właśnie oczy przekazują obraz duszy
Obraz wnętrza naszego,
Te same oczy wchłaniają w naszą duszę i ciało
Obraz tego co nas otacza,
Więc ważne jest aby dostrzegać dobro a zło omijać.
Im więcej dobra chcemy widzieć
Tym bardziej jesteśmy dobrzy
I łatwiej jest żyć.
Bo życie widzimy jak kolorową tęczę ,barwną i piękną.
I takie właśnie powinno być życie
Barwne i piękne
Bo cóż nam po burzach i wichurach
Zostaje smutek i zniszczenie
Lepiej budować radość i szczęście.
A nasze oczy to potrafią
Więc niech wchłaniają
Wszystko co najlepsze!
Niech wypełnią naszą duszę
Tym co piękne!
Maria Stachowiak
– Po 43 latach pracy nadszedł czas na zasłużony odpoczynek , jednak trudno jest nie być aktywną. Świat jest ciekawy, a Ja jestem ciekawa świata. Największą moją pasją są podróże. Spokój i wyciszenie wewnętrzne daje mi moja działka.
Zaczęłam pisać od 2003 r – to było pisanie do szuflady. W 2017 roku wzięłam udział w konkursie poetyckim dla Seniorów „Moje piękne chwile – Piękny jest świat” zorganizowanym przez Klub Seniora 82 i zostałam laureatką konkursu (4 miejsce). Następnie wzięłam udział w konkursie literackim ogłoszonym przez Wielkopolski Portal Senioralny Brawo Senior – mówi o sobie Maria Stachowiak – Powyżej przedstawiam wiersz „Oczy”, za który otrzymałam nagrodę główną.