Patrzysz na ten świat tylko mędrca
szkiełkiem
szkiełkiem
i ślepym okiem, które nic nie
widzi.
widzi.
Swą
księgę życia tworzysz jak Ezechiel.
księgę życia tworzysz jak Ezechiel.
Los
jednak szydzi.
jednak szydzi.
Twoje
wybory prowadzą donikąd.
wybory prowadzą donikąd.
Żyjesz
z dnia na dzień, bez zastanowienia,
z dnia na dzień, bez zastanowienia,
manifestując
swe racje jak bigot.
swe racje jak bigot.
Nic
się nie zmienia.
się nie zmienia.
Gdzie
są ambicje, które w sobie miałeś
są ambicje, które w sobie miałeś
i
kiedy skrzydła odciąć pozwoliłeś?
kiedy skrzydła odciąć pozwoliłeś?
Mówisz:
marzenia były niedojrzałe.
marzenia były niedojrzałe.
Dziś
są niczyje.
są niczyje.
Bo one
były tobie przypisane,
były tobie przypisane,
na
twoją miarę i na twoje życie.
twoją miarę i na twoje życie.
Ty już
na starcie powiedziałeś: Amen.
na starcie powiedziałeś: Amen.
Dałeś
je wymieść.
je wymieść.
Z czym
staniesz kiedyś przed obliczem Boga,
staniesz kiedyś przed obliczem Boga,
skoro
talenty swoje zmarnowałeś?
talenty swoje zmarnowałeś?
Nie
możesz liczyć, że zaczniesz od nowa.
możesz liczyć, że zaczniesz od nowa.
Tam
Dies Irae.*
Dies Irae.*
©
Danuta Zofia Buks
Danuta Zofia Buks
Kępno,
7.11.2015 r.
7.11.2015 r.
*Dies Irae – oznacza z łaciny Dzień Gniewu, pochodzi od
średniowiecznego hymnu mszalnego z XII/XIII wieku, który był śpiewany podczas
mszy pogrzebowej i żałobnej, a także w Dzień Zaduszny. Dies irae w tradycji
chrześcijańskiej to dzień sądu ostatecznego.
średniowiecznego hymnu mszalnego z XII/XIII wieku, który był śpiewany podczas
mszy pogrzebowej i żałobnej, a także w Dzień Zaduszny. Dies irae w tradycji
chrześcijańskiej to dzień sądu ostatecznego.