Motto: „Kiedy się szumem, tłumem, gwarem Ludzkie skupiska ustokrotnią Najdroższym na świecie towarem Będzie samotność(…)” Jonasz Kofta   wszechobecny zgiełk rozpycha się łokciami gdzie skupisk ludzkich mnogość i zatłoczenie tam za rogiem kupujesz cieszę (już tylko w działkach… na gramy) u handlarza niczym kokainę   bezcennym towarem raczysz się w blokowym mieszkaniu (często z ciemną […]

Datek na tacę płomieni Dotyk wiatr w dłoni Dar Drżące, dławiące poznanie Wypełnianie tła Monika A. Gąsiorek 8.06.2007r.

Echo śpiewa wśród gór nieprzeniknionych niesie głos rozpylony wyrywa z niebios niepojęty rdzeń zaspokaja głód duszy i ciała   Patrzy w oblicze ślepe strasznej jasnocie skrawkiem – migocze i zanika na jawie i we śnie oszołomione zagłusza obraz z wieczności jedną chwilą powraca   Wyzwolone bije w tryumfu dzwon wysoko hen ponad ziemią przestrzeń gra […]

Delfin, który w oceanie pluska nigdy nie będzie mógł żyć na lądzie. Choć nie pokrywa go rybia łuska, na suchej ziemi on nie osiądzie.   Ptak, który ciągle fruwa w przestworzach nie będzie pływał jak ryba w toni. Ani w oceanach, ani w morzach, nic go do tego nigdy nie skłoni.   Delfin i ptak […]

Dzień dawno ułożył się do snu. Cichną pomruki ulicy, oczy domostw przymykają powieki.   Mrok rozścielił ciszę, którą zakłóca przyspieszony puls damskich czółenek.   Wyrwana ze szponów, dziękuje Bogu za przeżytą noc. © Aldona Latosik 29 IV 2018

tu nasz rodzinny prawdziwy dom gdzie ojciec matka i dzieci są gdzie swoją rolę mam ja i ty tym domem Polska szczęśliwych dni   ref. budujmy wszyscy razem ten wspólny wspaniały dom gdzie ludzie życzliwi dla siebie tak naprawdę na co dzień są   gdzie jest świadkiem wspaniały Bóg że żaden Polak to nie jest […]

może być piękna w swej prostocie może jawić się melodią i tańcem smakiem i wonią barwami…   do prostych gestów codziennych czynności (często niedoskonałych) dodaj choć – gram uwagi szczyptę namaszczenia odrobinę naprędce ustalonych reguł a stworzysz małą ceremonię która scali ową czynność z pięknem Wszechświata tworząc harmonię a zbliżysz się do ideału piękna do […]

Rozedrganie Rozerwanie Zmęczenie Brak słów I tylko jedno Tylko jedno Pozwala oddychać Pewność że to co jest Niczego nie zmienia To co jest Tworzy zanim się stało… Monika A. Gąsiorek (7.08.2008)

Życie z lustra wydarte w bladym świcie – podobne do zmierzchu mknie wzburzonym potokiem z sercem rdzawym pociętym na drzazgi   Smagane wichrem złej nadziei wyje niczym bies urwany ze smyczy i gaśnie w ukośnie zachodzącym słońcu tonami bijąc w powietrze   Wędruje znużone w odlotach żurawi ze snem złotym marzy o mądrości kroczącej po […]

Jestem wciąż jak nocny motyl, a ty niby jasny płomień. Gdy zbyt blisko jestem ciebie, robię tylko krzywdę sobie.   Może nie masz złych zamiarów, dzieje się tak mimo tego. Jestem sama sobie winna, że się sparzę do żywego.   Ćma unikać winna ognia, jeśli pożyć chce ciut dłużej. Ogień spali ją na pewno, przecież […]

Z płatków namiętności składasz bukiet słodkich pocałunków zapach mięty wyściela łoże scalając bliskie sobie istnienia serca biją niczym dzwony przed zmartwychwstaniem by znów ucichnąć chwilą wytchnienia Aldona Latosik (c) 15 IV 2015  

Piękne jest życie Piękny jest świat Gdy jesteś młody Pędzisz jak wiatr   Czas jest przychylny Powoli tak mknie Rozkoszy zażywasz Nie martwisz się   Lecz gdy już starszy Będziesz co rok To czas będzie pędził Nie zwolni na krok   A Ty musisz zdążyć W prąd czasu wpasować się Gdy nie dasz już rady […]

Spotykała go każdego dnia czerpiąc wodę zwabił ją oczu błękit i miły tembr głosu płaciła rumieńcem za krzepkość jego dłoni i piękne słowa wypowiadane z patosem zgrzyt studziennego żurawia ciszę złamał na pół obawa przemknęła błyskawicą po sadzie… pomknęła w stronę łąk ku studni ścieżką w dół gdzie dziewczyna marząc warkocze swe kładzie pośród stokrotek […]

Frunie mrzonka ptakiem mroku nie płacze nie śni nie grzeszy gestem dotyka dreszczem czaru przepełnia nie wie gdzie świat rzeczywisty a gdzie fantazja Dusza chwilą zatajona tka barwy w oczach okruchy nocy mkną zawikłane w nadmiar istnienia zmyślone niebiosa kładą mgłę na ustach rumianym marzeniem tłumią przeżycia mątwa złotą mieszają cień własny z cieniem głuszy […]

Pamiętam czasy, gdy byliśmy młodzi: burzliwość uczuć, nastrojów porywczość. Po latach mamy wspomnień pełen koszyk, uczucia tkliwsze. Nadal jest miło wzrok na sobie poczuć. Nieważne, że czas kalendarz nam strzępi; zawsze lubiłam patrzeć w twoich oczu bezchmurny błękit. Gdy przed zaśnięciem tulisz w swojej dłoni moją dłoń – czuję, jakbyś chciał potwierdzić, że tylko wzmocnił […]

Mrok do cna zalał strzępy dnia. Z wolna cichnie gwar sobotnich uciech. – Dogaszajcie pety, wiatr zaniesie, gdzie nie trzeba. – Chwila może dwie, łuna rozświetla pochowane w mroku korony. Jęzory czerwieni, liżą przestrzeń po samo niebo. Trzaski gałęzi i jęk syren wzbudzają grozę. – Zmykamy, bór płonie! – – Kuźwa ostrzegałem! Głupota ludzka jest […]

Zapisane w pamięci, Zamknięte na serca dnie, Wspomnienia czekają na zaklęcie, By można przywołać je Zamknięta księga wspomnień Mieszka w każdym z nas A kluczem do tych kart Jest wspomnień czas Ukryte głęboko Czekaja na swój czas A przywołane tęsknotą Odwiedzają nas Czasem niosą radość A czasem smutku cień Zbieramy je przez całe życie A […]

W beach barze „Kaskady” długorzęsa dziewczyna, uśmiechnęła się. Próbowałem. Sztuczka za sztuczką. Lecz ona ciepłym wzrokiem objęła tylko mego syna, czyż nie zauważyłem, że mogłaby być mą wnuczką…? Włosy mi na plaży siwym blaskiem mocno pojaśniały, kłamię siebie, że to od słońca, albo mi się tak wydaje. Czasem by mi jeszcze w sercu muzyki pulsem […]

Motto: „Samotność uczy sedna rzeczy, bo sedno rzeczy to także samotność.” J. Brodski   mam już w sobie ciszę (której niegdyś nie miałam) i zatraciłam zmysł zawodnika i łowcy cisza… bez tupotów wypinania piersi i prężenia mięśni bowiem z czym tu walczyć o co się bić szkoda czasu na animozje i dąsy spraw honoru nie […]

Wędrówki Słońca odwieczne jak kamień Wędrówki Słońca naszego zwiniętego czasu Śpiewające pieśń Rycerzom, Mistrzom Płonącym lustrom. Świt w twierdzy twarzy na linie i ten mały odległy punkt zrozumienia wschodów i zachodów ten mały punkt w naszych oczach. Monika A. Gąsiorek 22.01.11

Tęsknota wbita w strefę zórz wzlatuje pod modre niebo w pasmach wpół rozwianych Żegna łzami kłamane sny frunie obłąkana wierząc w szczęście bez miary i miłość z żarem ognia Uwolniona od lęku kieruje umysł na wyżyny świetliste z pragnieniem zrozumienia tajemnicy zawartej w słowie Porzuca ziemskie opary zła w jasnym przestworzu i ginie wsnuta w […]

Przyszłaś ponownie, siadłaś przy stoliku. Któryż to już raz czekałaś daremnie? Byłaś rozbita od niemego krzyku, słysząc go wszędzie. To tutaj kiedyś byłaś tak szczęśliwa, gdy ukochany miłość ci wyznawał, a dzisiaj ogień palił twoje trzewia gorącą lawą. Właśnie widziałaś tu, zza szyb kawiarni: jeden parasol chronił ich od świata. Stali tam w deszczu w […]