SEANS NA WEEKEND
Okres wakacji to czas
licznych podróży. W dzisiejszym „Seansie…” film, który zdecydowanie wiąże się
z podróżowaniem – tyle że w czasie – „Powrót do przyszłości
III”.
Każda historia ma swój koniec. Po podróży w nieodległą
przeszłość, nastąpiła podróż w przyszłość, a następnie do bardziej odległej
przeszłości, by ostateczne powrócić do współczesności. Taki krąg zataczają
bohaterowie filmowej trylogii Roberta Zemeckisa.
Fabuła
Akcja filmu rozpoczyna się tam, gdzie zakończyła się część
poprzednia: Marty czeka w roku 1955 na doktora – obaj mają wrócić do
współczesności (czyli do roku 1985). Jednak zamiast naukowca, pojawia się od
niego list, w którym informuje, iż na skutek awarii wehikułu trafił na Dziki
Zachód w roku 1885. Pracuje tam jako kowal i nie chce wracać do czasów
współczesnych.
Dzięki wskazówkom zawartym w liście, Marty odnajduje ukryty
pojazd. Nim z niego skorzysta, Kopernik – ówczesny pies Browna – znajduje grób
Emmeta z czasów Dzikiego Zachodu. Okazuje się, iż tydzień po wysłaniu listu
zastrzelił go rewolwerowiec. Chłopak postanawia wyruszyć na pomoc doktorowi. W
tym celu również przenosi się na Dziki Zachód do roku 1885.
Doktor na wieść o grożącej mu śmierci decyduje się wrócić z
Martym do roku 1985 i ostatecznie zniszczyć wehikuł. Niestety z
przedziurawionego baku wyciekła benzyna i wehikuł czasu nie może rozpędzić się
do 88 mil na godzinę. Sprawę dodatkowo komplikuje nowa znajomość Browna, a
także zatargi Marty’ego z przodkiem Biffa – „Wściekłym Psem” Tannenem.
 

Kadr z filmu

Film w
oryginale nosi tytuł „Back to the Future Part III” i trwa 118 minut.
Obraz wyreżyserował Robert Zemeckis,
a muzykę do niego skomponował Alan Silvestri. Film nakręcono w Dolinie Monument
Valley (na pograniczu Arizony i Utah, USA), Agoura Hills, El Monte, Los
Angeles, Jamestown, Monrovii, Oxnard, Pasadenie, Południowej Pasadenie, Port
Hueneme, Sonorze, Universal City i Willow Creek (Kalifornia, USA). Premiera
filmu odbyła się 25 maja 1990r.
Obsada
Michael J. Fox jako Marty McFly / Seamus McFly
Christopher
Lloyd jako Dr Emmett Brown
Elisabeth
Shue jako Jennifer Parker
Mary
Steenburgen jako Clara Clayton
Lea Thompson
jako Maggie McFly / Lorraine McFly
Thomas F.
Wilson jako Buford „Wściekły Pies” Tannen / Biff Tannen
Matt Clark
jako Barman Chester
James Tolkan
jako Szeryf James Strickland
 

Kadr z filmu

Ze powodu uwielbienia pierwszej części trylogii, rolę
burmistrza Huberta zaproponowano aktorowi i byłemu prezydentowi USA, Ronaldowi
Reaganowi. Ten jednak odmówił.
Rola Seamusa McFlya została napisana z myślą o Crispinie
Gloverze.
Błędy i ciekawostki
produkcyjne
Butelka sosu Tabasco, którą widzimy podczas sceny cucenia
doktora Browna, zupełnie nie pasuje do panujących w tamtym okresie standardów.
Butelki o kształcie, jaki oglądamy w filmowym roku 1885, zostały w
rzeczywistości wprowadzone znacznie później.
Gdy doktor Brown wpada do końskiego poidła, widzimy, że tylko
część jego kołnierza jest mokra. Natomiast w następnej scenie, gdy barman i
Marty go wyciągają, jest całkowicie zmoczony.
Podczas ucieczki przed Indianami Marty uszkadza jeden z baków
DeLoreana. Widzimy, że paliwo cieknie z lewej strony pojazdu. Chociaż w
rzeczywistości zbiorniki z paliwem DeLoreana usytuowane są blisko jego środka.
Ponadto po powrocie do jaskini znikają ślady po strzałach, które wystrzelili w
auto Indianie.
Podczas sceny wieszania Marty’ego przed gmachem sądu, widzimy,
że Buford Tannen zawiązuje linę wokół szyi chłopaka robiąc jeden węzeł.
Natomiast Marty wisząc w powietrzu, zmaga się z trzema węzłami.
W scenie, w której Marty i doktor Brown wdrapują się na
pędzący pociąg, Marty’emu spada kapelusz. Jednak w kolejnym ujęciu nakrycie
głowy wraca na swoje miejsce.
 

Kadr z filmu

Kiedy Marty zabiera broń w kaburze brakuje kilku naboi.
Natomiast gdy przed lustrem parodiuje scenę z „Taksówkarza”, magazynek jest w
pełni załadowany.
Kiedy Clara pociąga za linę hamującą pociąg, można zauważyć,
że scena została sfilmowana od tyłu (widać to chociażby po sposobie w jaki para
wydobywa się z komina). Ponadto, Clara złapała za linę wywołującą gwizd
ostrzegawczy, a nie hamowanie.
Realia filmu są osadzone w 1885 roku. Natomiast pierwsza
lokomotywa w tamtym rejonie wyruszyła w podróż 11 lat później, to jest w 1896
roku.
Kiedy Marty ucieka przed Indianami, widzimy, iż chmury na
niebie na zmianę pojawiają się i znikają.
Aparat, który posłużył do zrobienia zdjęcia Marty’emu i
Docowi przy zegarze ratuszowym, został wynaleziony przynajmniej dwa lata
później – w 1887 roku.
W scenie, gdy doktor próbuje przedostać się z lokomotywy do
wehikułu, widać, iż krótkofalówka pojawia się i znika w jego rękach.
Gdy Marty przechodzi przez stację kolejową, możemy usłyszeć
dźwięk telegrafu, choć na stacji nie widać żadnych przewodów telegraficznych.
Zdjęcia do drugiej i trzeciej części „Powrotu do przyszłości”
kręcone były jednocześnie.
Miasteczko Jamestown w stanie Kalifornia, będące tłem dla
ujęć rozgrywających się w 1885 roku, spłonęło w 1996. Przyczyną pożaru było…
uderzenie pioruna.
W 1885 roku sprzedażą koni zajmuje się Pan Statler. W
przyszłości (1985) sklep z samochodami Toyota będzie nazwany „Statler Toyota”.
„Powrót do przyszłości III” to pierwszy film, w którym
wykorzystano nowe logo wytwórni Universal, które stworzono na 75-lecie
istnienia wytwórni. Używano je do 1997 r.
 

Kadr z filmu

Podczas kręcenia sceny linczu Marty’ego, Michael J. Fox
stracił na moment przytomność. Aktor wyznał to w 2002 r. w swojej autobiografii
„Lucky Man”.
Clinta Eastwooda poproszono o zgodę na wykorzystanie jego
imienia i nazwiska w filmie. Eastwood zgodził się i był bardzo zadowolony z
tego typu hołdu.
Śmierć ojca Michaela J. Foxa spowodowała, iż zdjęcia zostały
opóźnione o dwa tygodnie.
Scenariusz zakładał, że Tannen zabije szeryfa Stricklanda
strzałem w plecy w obecności syna szeryfa. Scena ta została wycięta z filmu,
ponieważ uznano ją za zbyt przygnębiającą. Jednak skoro Strickland miał nie
żyć, to w końcówce filmu Buforda aresztował zastępca szeryfa.
Gale i Zemeckis uznali, że temat rodziny McFly został
wyczerpany w poprzednich częściach trylogii. Z tego powodu w części trzeciej
skoncentrowali się na doktorze Brownie.
Chcąc pokazać umiłowanie doktora Browna do Juliusza Verne’a,
jego lokomotywę-wehikuł zaprojektowano na wzór pojazdu „Nautilus” z filmu „20000
mil podmorskiej żeglugi”.
Przed wysłaniem Marty’ego do 1885 r. Dr Emmett Brown znajduje
odpowiednie miejsce do podróży w czasie w kinie dla zmotoryzowanych. Naukowiec
nie chce bowiem, by Marty wpadł na drzewo, które istniało w przeszłości. Tak
było w pierwszej części, gdy po przenosinach do 1955 r. Marty na farmie pana
Peabody wpada na sosnę.
Wspomniane kino dla zmotoryzowanych zostało zbudowane
specjalnie na potrzeby filmu w Monument Valley. Zburzono je po zakończeniu
zdjęć. Nie wyświetlono w nim ani jednego filmu.
 

Kadr z filmu

Wielki sukces pierwszego „Powrotu do przyszłości” zachęcił
Roberta Zemeckisa i producentów do nakręcenia jego sequelu. Przewidując kolejny
sukces twórcy od razu zabrali się za realizację dwóch kolejnych części. Dzięki
temu zaoszczędzili czas i pieniądze. W tamtym czasie taki sposób pracy był
wręcz rewolucją. Dziś jest to już metoda powszechna – tym sposobem np. bracia
Wachowscy kręcili drugą i trzecią część „Matriksa”. Peter Jackson natomiast
poszedł jeszcze dalej i nakręcił od razu trzy części „Władcy pierścieni”, a
później także „Hobbita”.
Dzięki przeniesieniu akcji do roku 1885 i skupieniu większej
uwagi na Brownie, zamiast na rodzinie McFly, scenarzystom udało się uniknąć
powtórzeń i wprowadzić nowe wątki. Do gry aktorskiej nie można mieć większych
zastrzeżeń, podobnie jak we wcześniejszych częściach niniejszej trylogii.
 

Kadr z filmu

„Powrót do przyszłości III” to umiejętne połączenie kina
science-fiction i westernu, które powinno przypaść do gustu miłośnikom obu tych
gatunków, a także widzom lubiącym oglądać na ekranie dobrą przygodę.
Michał Sobkowiak