a
teraz zamknę szeroko
oczy
w
mroku
ciemności
zahaczę
rzęsą
o
niewidzialną nić
łączącą
jawę
ze
snem
wiem
kiedyś
nadejdzie
dzień
kiedy
pod powieką
nie
będzie piasku
z
rozbitej klepsydry
straconego
czasu
nić
która
nie
pozwala
zapomnieć
o nas
pęknie
z trzaskiem
zamknę
oczy
pokryję
powiekami
wspomnienia
będę
wolna

Ewelina
Drzewiecka