Przyśniła
mi się tuż nad samym ranem
ta
smutna postać: zwieszone ramiona,
łzy na policzkach czernią malowane,
twarz wybielona.
Wielkie guziki zdobiły mu kaftan,
kryza u góry otaczała szyję.
Rękawy były w koronkach i haftach.
Biel w oczy biła.
Stał obok ściany, tuląc mandolinę,
jakby kochanką była mu wyśnioną.
Śpiewając cicho Titina, Titina 
z miłości płonął.
Cóż… czarnobrewa i zielonooka,
ta Colombina, pani jego serca
znalazła nowe miłostki w ramionach
innych młodzieńców.
Smutny Pierrocie, gdy życie jest żartem,
a Colombiny serce niby skała –
to dziś jedynie commedia dell’arte*
ci pozostała.

© Danuta Zofia Buks
Kępno, 21.04.2016 r.
*commedia dell’arte (j.włoski) komedia ludowa, powstała we
Włoszech w połowie XVI wieku, wywodząca się z tradycji antycznego mimu,
rzymskiej pantomimy.