Islam w kinie
Film jest niezwykle wciągającą,
epicką sagą, która jest wbrew pozorom pozbawiona jakichkolwiek islamofobicznych
wątków, choć w pewnym sensie opowiada o starciu muzyki country z Koranem.
epicką sagą, która jest wbrew pozorom pozbawiona jakichkolwiek islamofobicznych
wątków, choć w pewnym sensie opowiada o starciu muzyki country z Koranem.
„Szukając Kelly” to fabularny debiut reżyserski Thomasa Bidegaina,
wielokrotnie nagradzanego scenarzysty, współtwórcy tak głośnych filmów, jak: „Prorok”, „Z krwi i kości” czy „Imigranci”. Jak sam przyznaje, „Szukając Kelly” to
widowiskowy western w nowoczesnym stylu, wzorowany na „Poszukiwaczach” Johna Forda, skrojony na miarę naszych czasów, rozgrywający
się w społeczności współczesnych kowbojów, w którym rolę Indian pełnią
muzułmanie. Chodzi tu bowiem – zdaniem reżysera – o dekonstrukcję narracji
dżihadu w kontekście jego odbioru na Zachodzie. Główną tematyką filmu jest
poszukiwanie nie tyle zaginionego członka rodziny, co przede wszystkim własnego
człowieczeństwa i związanej z nim potrzeby tolerancji, akceptacji i
niezależności.
wielokrotnie nagradzanego scenarzysty, współtwórcy tak głośnych filmów, jak: „Prorok”, „Z krwi i kości” czy „Imigranci”. Jak sam przyznaje, „Szukając Kelly” to
widowiskowy western w nowoczesnym stylu, wzorowany na „Poszukiwaczach” Johna Forda, skrojony na miarę naszych czasów, rozgrywający
się w społeczności współczesnych kowbojów, w którym rolę Indian pełnią
muzułmanie. Chodzi tu bowiem – zdaniem reżysera – o dekonstrukcję narracji
dżihadu w kontekście jego odbioru na Zachodzie. Główną tematyką filmu jest
poszukiwanie nie tyle zaginionego członka rodziny, co przede wszystkim własnego
człowieczeństwa i związanej z nim potrzeby tolerancji, akceptacji i
niezależności.
Zdjęcia do filmu kręcono w różnych częściach świata: w
malowniczej scenerii Radżastanu, ale także w przypominających Wyoming rejonach
Francji. „Szukając Kelly” – przykład świadomej
gry ze stylistyką westernu – wpisuje się w tradycję kultowych i głośnych filmów,
takich jak: „Taksówkarz” Martina Scorsese, „Łowca jeleni” Michaela Cimino i „Dwa światy” Paula
Schradera.
malowniczej scenerii Radżastanu, ale także w przypominających Wyoming rejonach
Francji. „Szukając Kelly” – przykład świadomej
gry ze stylistyką westernu – wpisuje się w tradycję kultowych i głośnych filmów,
takich jak: „Taksówkarz” Martina Scorsese, „Łowca jeleni” Michaela Cimino i „Dwa światy” Paula
Schradera.
NOE DEBRE PRODUCENT ALAIN ATTAL
KOPRODUCENT ROMAIN LE GRAND PRODUCENCI
KOPRODUCENT ROMAIN LE GRAND PRODUCENCI
Historia:
Na prerii we wschodniej Francji fani muzyki i kultury
country bawią się w tanecznych rytmach kowbojskiego festynu. Alain (François
Damiens) jest autorytetem w tej lokalnej społeczności. Wychodzi na scenę i
śpiewa piosenkę „The Tennessee Waltz”, a potem tańczy z
16-letnią córką Kelly na oczach żony i syna Kida (Finnegan Oldfield). Nie wie jeszcze,
że to ich ostatni wspólny taniec. Tego samego dnia Kelly znika. Alain sądzi, ż córka
została porwana. Okazuje się jednak, że nie, bo Kelly przeszła na islam i
uciekła ze swoim chłopakiem – muzułmaninem Ahmedem, aby żyć w zgodzie z
Koranem. Alain nie jest w stanie pogodzić się z decyzją córki. Mimo, że w
liście Kelly prosi, aby jej nie szukać, wyrusza za nią w świat, zostawiając wszystko,
co do tej pory kochał. Alain obsesyjnie stara się ją znaleźć i dociera na
Bliski Wschód i do Pakistanu. Jedynym sojusznikiem w tych wieloletnich
poszukiwaniach Kelly jest syn Kid, który poświęca młodość na znalezienie
siostry. Już jako dorosły mężczyzna szuka jej na całym świecie, a gdy trafia do
Pakistanu pomaga mu agent amerykańskiego wywiadu (John C. Reilly), który doprowadza
go do Ahmeda. Czy tym razem uda się odnaleźć Kelly? Twórca scenariusza głośnego
„Proroka”
powraca na ekrany trzymającym w napięciu widowiskowym
kinem akcji. Głęboko osadzonym w rzeczywistości. Akcja rozpoczyna się w 1994, w
epoce gdy o dżihadzie nie mówiło się aż tak często i gęsto w mediach.
Opowiadana historia kończy się w 2011, ukazując radykalizację ruchów
islamistycznych poprzez obrazy z 11 września i zamachów w Madrycie i Londynie.
country bawią się w tanecznych rytmach kowbojskiego festynu. Alain (François
Damiens) jest autorytetem w tej lokalnej społeczności. Wychodzi na scenę i
śpiewa piosenkę „The Tennessee Waltz”, a potem tańczy z
16-letnią córką Kelly na oczach żony i syna Kida (Finnegan Oldfield). Nie wie jeszcze,
że to ich ostatni wspólny taniec. Tego samego dnia Kelly znika. Alain sądzi, ż córka
została porwana. Okazuje się jednak, że nie, bo Kelly przeszła na islam i
uciekła ze swoim chłopakiem – muzułmaninem Ahmedem, aby żyć w zgodzie z
Koranem. Alain nie jest w stanie pogodzić się z decyzją córki. Mimo, że w
liście Kelly prosi, aby jej nie szukać, wyrusza za nią w świat, zostawiając wszystko,
co do tej pory kochał. Alain obsesyjnie stara się ją znaleźć i dociera na
Bliski Wschód i do Pakistanu. Jedynym sojusznikiem w tych wieloletnich
poszukiwaniach Kelly jest syn Kid, który poświęca młodość na znalezienie
siostry. Już jako dorosły mężczyzna szuka jej na całym świecie, a gdy trafia do
Pakistanu pomaga mu agent amerykańskiego wywiadu (John C. Reilly), który doprowadza
go do Ahmeda. Czy tym razem uda się odnaleźć Kelly? Twórca scenariusza głośnego
„Proroka”
powraca na ekrany trzymającym w napięciu widowiskowym
kinem akcji. Głęboko osadzonym w rzeczywistości. Akcja rozpoczyna się w 1994, w
epoce gdy o dżihadzie nie mówiło się aż tak często i gęsto w mediach.
Opowiadana historia kończy się w 2011, ukazując radykalizację ruchów
islamistycznych poprzez obrazy z 11 września i zamachów w Madrycie i Londynie.
Informacje:
Tytuł oryginalny: „Les cowboys”;
Gatunek: dramat;
Reżyseria: Thomas Bidegain;
Scenariusz: Thomas Bidegain i Noé Debré;
Zdjęcia: Arnaud Potier;
Dźwięk:
Pierre Mertens;
Pierre Mertens;
Montaż:
Géraldine Mangenot;
Géraldine Mangenot;
Muzyka: Raphaël Haroche;
Produkcja: Francja;
Rok produkcji: 2015;
Premiera: 3 czerwca 2016 (Polska) i – jak zwykle
wcześniej, i to dużo wcześniej – 18 maja 2015 (świat);
wcześniej, i to dużo wcześniej – 18 maja 2015 (świat);
Występują: François Damiens, Finnegan Oldfield, Agathe Dronne, John C. Reilly
i Ellora Torchia;
i Ellora Torchia;
Film nominowany był do Złotej Kamery na festiwalu w Cannes w zeszłym – 2015
– roku.
– roku.
Czas trwania: 104 min.
Natalia Mikołajska
