RARYTASY Z ZAKURZONEJ GRAJĄCEJ
SZAFY
W roku 1979 niezwykle popularny wtedy zespół Dwa Plus Jeden wydał płytę,
która dla wielu wielbicieli ich talentu stała się ich znakiem rozpoznawczym. Po
wcześniejszych wydawnictwach spodziewano się kolejnego, nasyconego pięknymi i
melodyjnymi piosenkami albumu. Zaskoczenie było duże, bo „Irlandzki tancerz”
zawierał oryginalne irlandzkie pieśni ludowe.
Janusz Kruk, lider Dwa Plus Jeden
zajął się sprawami aranżacyjnymi tych irlandzkich melodii, a tłumaczenia
tekstów dokonał Ernest Bryll. W ten oto sposób powstała znakomita mieszanka
klasycznych irlandzkich dźwięków, ubogacona wyborną warstwą tekstową.
„Irlandzki tancerz” był już drugą płytą koncepcyjną (pierwsza to „Aktor” z roku
1977), jaką otrzymaliśmy z rąk zespołu.
W roku 1979 kiedy to płyta ukazała
się na księgarskich półkach, wywołała ona niemałe poruszenie. Przede wszystkim
z powodów muzycznych. Niezwykle staranna szata graficzna okładki (projektował
ją Edward Lutczyn), okładka z grzbiecikiem, który to w onych czasach był czasem
rzeczą niewykonalną dla rodzimych drukarni czy w końcu papierowa obwoluta samej
płyty zadrukowana tekstami zawartych na płycie pieśni, to wszystko sprawiło, że
otrzymaliśmy wydawnictwo kompletne pod każdym względem.
Zestaw trzynastu tradycyjnych
melodii irlandzkich zawartych na tym krążku słucha się z wielką przyjemnością.
Cieszą ucho ciekawe aranżacje Kruka i wokal Elżbiety Dmoch. Grupa muzyków
biorąca udział w nagraniu, czyli Aleksander Mrożek, Marek Śnieć, Bogusław
Mietniowski, Wacław Laskowski, Józef Gawrych i Kazimierz Cwynar, zadbała o
oryginalne brzmienie irlandzkiej muzyki na tym krążku.
„Irlandzki tancerz” potwierdził
klasę tria Dwa Plus Jeden, pokazując też, że radzą sobie bardzo dobrze nie
tylko w repertuarze lekkich, łatwych i przyjemnych piosenek, ale i w muzyce
folkowej. Płyty wydane w kolejnych latach, ocierające się o rock czy synth pop,
tę tezę potwierdziły.
„Irlandzki tancerz” doczekał się
też promocyjnego filmu muzycznego, w którym mogliśmy wysłuchać i zobaczyć
wszystkie piosenki z tego albumu. Premiera telewizyjna miała miejsce w maju
1979 roku. A sam album został wydany również w roku 1979 przez WIFON pod
numerem katalogowym LP 005. Kosztował wtedy 80 zł, a jego kupno wymagało wiele
wysiłku (czytaj: znajomości).
Trudno nie oprzeć się refleksji, że
te irlandzkie muzyczne klimaty są dziś dla wielu naszych rodaków szczególnie
bardzo bliskie.
Jacek Liersch